Onbegrensde mogelijkheden: sluimerend potentieel (51)
Onbegrensde mogelijkheden liggen voor jou verborgen! Ik licht voor jou een tipje van de sluier op …
Zit je gevangen in een vastgeroest denkpatroon, in je ziekte, die je in bed of in een rolstoel gekluisterd houdt? Dan wordt het tijd voor een wake up!!! Een wakkerschudder!
Je màg in je beperkingen blijven leven: het is jouw keuze. Maar als je zo een ingesteldheid hebt, wordt het conditionering: zoals het gisteren was, is het vandaag en morgen zal het net hetzelfde zijn!
Het kan anders … |
Eeuwen geleden zij Iemand eens tegen een lamme:
“Sta op, neem je bed op en ga …!!! ”
Hij stond recht en was genezen. Hij geloofde dat het kon en het gebeurde!
Moest ik nu tegen jou zeggen:” Kom uit je rolstoel en ga …”, zou je geloven dat het je echt zou lukken? Denk het niet …
Als je alle blogs gelezen hebt, weet je dat het kan om een nieuwe werkelijkheid te creëren. Er zijn onbegrensde mogelijkheden.
Je moest door herhaling, de nieuwe verbindingen in je hersenen verstevigen. Anders gaan denken en dit ook daadwerkelijk beleven alsof het zich al gemanifesteerd heeft. Je onderbewustzijn kent het verschil niet tussen de realiteit van het denken of de realiteit van het voelen.
Ook kreeg je mee dat je lichaam signalen uitstuurt om iets duidelijk te maken: dit wordt in de reguliere geneeskunde een ziekte genoemd. De werkelijke doelstelling van dit signaal ontgaat hen helemaal: het moet door medicatie zo vlug mogelijk verdwijnen: wat men dan genezing noemt.
Duikt er dan ergens anders een nieuwe ziekte of kwaal op, staat een hele apotheek klaar om je óók dààr weer vanaf te helpen …
Je bent pas ongeneeslijk ziek wanneer Big Pharma nog geen scheikundige samenstelling gevonden heeft om je beter te maken!!! (of er wél eentje heeft, maar die niet genoeg geld opbrengt … en er dus in alle talen over zwijgt!!! )
Ook hier heb ik het al uitvoerig over gehad.
Wat speelt er mee? |
De hamvraag … wat levert deze ziekte of kwaal je op???
Zo heb je het nooit bekeken. Je dacht dat het je overkwam!!!
Ik had het in blog 45 over kiezen voor lijden … Wanneer nu de voordelen van dat lijden groter zijn dan de nadelen, krijg je eigenlijk dat wat je verlangt, waar het je om te doen is.
En dit kan zéér ver gaan. Je hoort me niet zeggen dat het altijd een bewuste keuze is. Maar het onderbewustzijn is veel sterker dan het bewustzijn. De impact is veel groter.
Zonder dat je het beseft en omdat je niet weet dat er onbegrensde mogelijkheden voorhanden zijn, ga je je ziekte gebruiken als een knuffel, een wapen, een muurtje waarachter je je kan verschuilen. Je zet je ziekte in om iets te bereiken.
Waarom zou je dus je ziekte opgeven?
Je merkt dat het werkt, want als je gezond bent ziet de wereld er voor jou héél anders uit.
Mogelijk heb je een zeer agressieve vader die je als kind helemaal niet netjes behandelde: schreeuwen, fysiek geweld, zoals slagen en verwondingen, mentale verkrachting en in het ergste geval incest. Weerloos moest je dit ondergaan en het heeft diepe sporen nagelaten. Vanuit machteloosheid is er een reactie gekomen. Je hebt een ziekte gecreëerd waardoor je buiten schot bleef. Vader was wél lief wanneer je ziek was, koorts had, kwetsbaar was. Dan werd je gespaard van zijn woedeaanvallen.
Hoe ongeloofwaardig het ook kan klinken … je lichaam gaat je helpen om een beschermende muur om je heen te bouwen. Wat zich aan de andere kant van de muur bevindt is véél bedreigender dan het ongemak dat je van je kwaal of ziekte ervaart.
Breng de verandering zélf tot stand |
Jij hoeft niet te lijden onder wat een ander je aandoet!
Als je klein bent, liggen de kaarten anders. Dan heb je echt nog niet veel in de pap te brokken: je moet lijdzaam ondergaan, wanneer niemand voor je opkomt!
Een héél ander verhaal wordt het wanneer je groter bent en inzicht krijgt, waarom dingen zich op deze manier manifesteren. Er worden onbegrensde mogelijkheden zichtbaar.
Je hoeft écht niet langer aan je rolstoel gekluisterd te blijven, wanneer je de oorzaak achterhaalt, waarom je jezelf dit aandoet, waarom je voor deze optie kiest! Ook al heb je volgens de reguliere geneeskunde MS en zie je op scans dat heel je centraal zenuwstelsel in je ruggengraat aangetast is.
Er zijn onbegrensde mogelijkheden, het sluimerend potentieel: die 95% onbenutte hersenactiviteit.
Zolang jij in je oude denkpatroon blijft zitten, houd je de oude verbindingen in je hersenen in stand: woede, frustratie om zoveel arrogantie van je vader, machteloosheid, pijn, verdriet … Deze gevoelens houden je gevangen in je rolstoel: enkel daar voel jij je veilig.
Zet iets anders tegenover je oude gevoelens:
- Woede kan medeleven worden
- Frustratie kan geduld worden en dankbaarheid
- Je kan schepper worden i.p.v. in je slachtofferrol te blijven hangen.
- Verdriet kan getransformeerd worden in vreugde en welbevinden
- Het verleden kan heden worden
- Overleven kan creëren worden
- Je ‘zelf geschapen’ gevangenis kan vrijheid worden
Verbreek de oude verbindingen, door je je een nieuwe ‘staat van zijn’ voor te stellen, de ervaring die dit met zich meebrengt, het gevoel te doorleven, dat daarbij past en je nieuwe denken dat daaruit voortvloeit herhaaldelijk aan je hersenen door te geven.
Zo boor je de onbegrensde mogelijkheden aan.
Herlees blog 46 waarin ik je dit duidelijk maakte. Voel je kerngezond en je hersenen beginnen te werken aan het nieuwe project dat je doorgeeft.
Welke ziekte je ook hebt, er ligt steeds een onverwerkt trauma aan de basis.
Hulp kan soms écht nodig zijn! |
Jaren geleden kwam ik in contact met een echtpaar, waarvan de dame al geruime tijd in een rolstoel zat, niet in de mogelijkheid om ook maar iets zelf te doen. Voorheen was ze vitaal, levenslustig, aangenaam gezelschap.
Tot er op de werkvloer een zeer ingrijpend voorval plaats vond, waar ze getuige van was, zonder zelf enige hinder ervan te ondervinden.
Ze bleef als verlamd “aan de grond genageld staan”.
Het heeft haar hele leven veranderd. Eens thuis heeft de verlamming zich voortgezet: het was de enige manier om niet meer te moeten gaan werken! Hoe men ook op haar inpraatte, het kon niet baten.
Het lange inactief zijn had natuurlijk haar spieren enorm afgezwakt: ze zakte letterlijk door de benen.
Na overleg met haar man én hààr goedkeuring, besloten we hypnose toe te passen om het trauma los te laten.
Een camera werd geïnstalleerd en de band begon te lopen. Het resultaat is dus daadwerkelijk gefilmd.
Op het moment dat ze in diepe trance was, gaf ik haar het bevel rustig recht te komen uit haar rolstoel, rond de tafel te wandelen, die aan de andere kant van de living stond en zo terug in haar rolstoel te gaan zitten.
Zonder enige twijfel stond ze recht, zocht haar evenwicht (nodig omwille van de zeer verzwakte spieren) en stapte langzaam, maar zonder enige aarzeling, het opgelegde rondje heen en terug.
Eens uit trance herinnerde ze zich niets van wat gebeurd was, tot we de opname afspeelden op haar tv. Tranen rolde over haar gezicht. Haar man sloot haar liefdevol in zijn armen: de hel was voorbij … dachten ze beiden.
“Dikke, dikke dankjewel, hoe is zoiets mogelijk … een wonder is geschied!”
Helaas: ze aanvaardde het bewijs NIET dat het mogelijk was om, uiteraard – mits fysiotherapie – de spieren te versterken, daarna weer normaal te kunnen stappen.
Er was niets mis met haar lichaam!!!
Dit zou betekenen dat ze – eens terug perfect functionerend – weer moest gaan werken. En dàt wou ze niet.
Ze koesterde het wereldje van voorheen: iedereen bezorgd om haar, het medelijden, het medeleven, onverdeelde aandacht.
Je moet dus bereid zijn om je oude denkpatroon los te laten.
Het lichaam kan álle veranderingen – die jij wenst aan te brengen – bewerkstelligen.
Denk aan de stamcellen die alles kunnen maken!
Zoveel onbegrensde mogelijkheden liggen te wachten om benut te worden!
Via deze link kan je contact met me opnemen. Ik beantwoord graag je vragen of zoek samen met je naar de oplossing van je probleem. Het hoeft écht niet te blijven zoals het tot nu toe was.