Gelukkig zijn krijg je nooit cadeau! (52)
Gelukkig zijn is geen geschenk dat iemand je kan geven! Iets buiten jezelf maakt je noch gelukkig, noch ongelukkig.
Blijf je vechten tegen windmolens zoals Don Quichot? Denk je dat je de strijd moet aangaan tegen zaken van buitenaf, die je gelukkig zijn in de weg staan?
Gelukkig zijn is een keuze.
Je bént het of je bént het niet! Laat je je geluk van iemand of iets afhangen, is de kans groot dat je een hoopje zielige ellende wordt wanneer dit verdwijnt.
Jezelf overstijgen |
Of dit je lukt, hangt enkel van jezelf af!
Tot vervelens toe had ik het in de laatste blogs over je denken. Je gedachten bepalen je staat van zijn. Je kan zelfs jezelf genezen enkel door middel van je gedachten!!! Dus kan je ook gelukkig zijn enkel door je gedachten.
Een gedachte op zich is eigenlijk een nog-niet-gerealiseerde emotie. Ze is nog niet gematerialiseerd, ze kreeg nog geen daadwerkelijke vorm. Alles wat zich afspeelt in onze neocontrex (de plaats in de hersenen waarmee we denken) is géén commando voor de frontaalkwab om aan de slag te gaan. Je kan duizenden gedachten denken, die geen enkele impact hebben op je fysische wereld. Het raakt je koude kleren niet, laat je Siberisch koud of is de ver-van-mijn-bed show!
Het wordt pas anders, wanneer je de gedachte gaat omarmen – weet je nog?
Het denken wordt voelen en de herkomst verandert van plaats: het vertrekt dan vanuit het limbisch brein (de plaats waar we voelen)
Dan kan het échte werk beginnen! Alles is in jezelf voorhanden om elke wens te vervullen! Oók gelukkig zijn!
Wat is eigenlijk gelukkig zijn? |
Perfect evenwicht! Niet het verlangen om alles naar je hand te zetten, zodat jij op kousenvoeten door het leven kan gaan, ten koste van anderen … maar het inzicht dat je de tegenstrijdigheden van het leven in harmonie krijgt, hebt en behoudt; het besef dat je de dualiteit, de polariteit van de dingen als perfect kan ervaren.
Na elke piek komt een dal, na de dag komt de nacht …
Zó zit het leven gewoon in elkaar.
Dat houdt in dat je:
- welbewust kan glimlachen bij tegenslagen
- wél kan liefhebben, wanneer anderen boos zijn
- vriendelijk bent bij vijandigheid
- gewoon ‘vaststelt’ wanneer anderen veroordelen
- in mogelijkheden blijft geloven wanneer anderen agressief zijn
- je ‘héél’ kan voelen bij verdeeldheid
- kan geven wanneer er werkelijk nood is
- gelukkig kan zijn ook al ben je alleen
Mededogen is je eigen mogelijkheden inzetten om de mogelijkheden van anderen te vergroten.
Dit wordt als bovennatuurlijk beschouwd: het druist in tegen de gewone gang van zaken.
Mensen moeten kunnen klagen! Ook al is het nú even goed, ‘weet je wel hoe erg het gisteren was???’ Men kan het écht niet laten.
Vraagt iemand je: “hoe gaat het met je?” en je zegt: “héél goed, dankjewel”, valt zijn mond open van verbazing!!! “De lotto gewonnen, een nieuw lief, een andere job???”
Het lijkt echt niet natuurlijk als het goed gaat.
Woorden wekken, voorbeelden trekken |
Ervaar je zelf ook hoe verdomd moeilijk het is om een gebruiksaanwijzing toe te passen bij de installatie van een mobieltje of een nieuw toestel?
Maar doet iemand je het voor, zodat je het ziet, is het de eenvoud zelf. Dan lijkt het kinderspel.
In leuk gezelschap is het zo gemakkelijk om ook opgewekt te zijn: in een euforische groep mensen móet je gewoon mee uitbundig zijn …
Ben je in het gezelschap van een hoop “azijnpissers” wordt het echt moeilijk om de moed erin te houden.
Wat zie jij wanneer je rondom je kijkt?
Een hoop zielenpoten, die elk moment kunnen verzuipen in het leven en die je hele avond om zeep helpen met hun eeuwig gezeur!
Of je laat dit toe … of je wordt zelf een lichtbaken! Een vuurtoren …
Wacht niet tot anderen het licht in de duisternis zijn. Start nú!
Van alles wat je uit mijn blogs kon leren, kan je de vruchten plukken. Pas toe wat je leerde.
De schakelaar om “de knop om te draaien” |
Mensen zeggen zo vaak: “ik kan de knop niet omdraaien!”
Inderdaad: ze weten écht de knop niet staan.
Nochtans die knop is er!!!
Grapje??? NEEN!!!
Ons lichaam heeft wel degelijk letterlijk een schakelaar,
om de knop op “on” te zetten of op “off”.
Daar schik je gigantisch van, hè!!!
Maar gelukkig voor ons zit hij niet ‘in’ ons hoofd, anders moesten we telkens een ingreep laten doen in het ziekenhuis om van stand te veranderen. Tenzij we over een afstandsbediening zouden beschikken.
Moeder Natuur heeft het weer zeer goed geregeld.
Denk eens even aan een heel blije gebeurtenis uit het recente verleden.
Neem je tijd en kijk wat er fysisch gebeurt: je mondhoeken gaan omhoog en er ontwikkelt zich een glimlach bijna tot aan je oren!
Op dat moment zijn er VIER spieren actief, waardoor je:
- mondhoekjes omhoog gaan: je glimlacht!
- borstkas uitzet zodat er méér zuurstof binnen kan komen
- hart één slagje méér gaat slaan, met het logisch gevolg dat je:
- bloed krachtiger door je aderen stroomt …
Neem de proef op de som. Haal je iets voor de geest waar je vreugdevol aan terugdenkt.
Doe rustig, neem je tijd!
Zie het vanuit dit standpunt.
Daadwerkelijk heb je op dat moment je schakelaar op “on” gezet en het gevolg is gewoon héérlijk.
Nu gaan we bewust naar de keerzijde van de medaille kijken.
Denk nu aan iets zéér pijnlijks uit het verleden, maakt niet uit wat …
Neem je tijd.
Je ziet het voorval kristalhelder vóór je.
Let nu eens op je gelaatsuitdrukking.
Je mondhoeken staan HELEMAAL naar beneden. Ja toch …
Op dat moment vindt er een metamorfose plaats, maar in NEGATIEVE zin.
Waar er voorheen VIER spieren in werking traden, gaan er nu 107 aan de slag!
- je mondhoeken trekken omlaag
- je voelt een bandijzer rond je hals dat je de adem afsnijdt
- éénzelfde bandijzer rond je borstkans beneemt je de adem
- je hart vergeet één slagje te slaan
- je bloed stroomt daardoor even minder
- tranen moeten gemaakt worden
- rechter oog: tranen moeten gedroogd worden
- linkeroog: tranen laten vloeien
- tranen drogen met je zakdoek die in je broekzak zit!!!!
- snottebellen maken en je neus snuiten …
107 spieren zijn er nodig om deze klus te klaren!!!
Denk maar even dat je een carpaal tunnelsyndroom hebt aan je pols (een knobbel die je bewegingsvrijheid belemmert,) of een tenniselleboog die pijnlijk oplicht bij elke beweging, dan wordt je zakdoek nemen uit je broekzak héél pijnlijk, gewoon om je tranen te drogen en je neus te snuiten …
107 spieren heb je nodig om dàt allemaal te doen!!!!!
Aangezien het menselijk ras af en toe toch aan de luie kant is … waarom zou je 107 spieren gebruiken wanneer je het met VIER kan doen???
Gelukkig zijn heeft een schakelaar en die bevindt zich letterlijk in je mondhoeken!
Omhoog = 4 spieren gebruiken en oprecht gelukkig zijn!
Omlaag = 107!!! Met het logisch gevolg dat je negativiteit bestelt!
Wie is zo idioot???
Bij het eerste wordt het welbevinden over de ganse lijn, wat de omstandigheden van je leven ook zijn.
Bij 107 is het kommer en kwel, pijn en verdriet, een zielig hoopje ellende!!! Je zette de schakelaar op off.
Wat kies jij???
Gelukkig zijn is enkel jouw verdienste!
4 of 107
Gelukkig zijn is zó eenvoudig!
Via deze link kan je me bereiken om de weg te vinden naar een heerlijk en evenwichtig leven: de weg naar gelukkig zijn!
Lees ook blog 82