Oude wonden: een belemmering om nu gelukkig te zijn (90)
Oude wonden zijn hetzelfde als een onstabiele fundering onder een groot gebouw.
Zelfs op aangevoerd zand kan je dergelijk prachtig gebouw neerzetten. Alles hangt af van de sterkte van de fundamenten.
Maar lucht en water zijn in staat om ijzer te laten vergaan.
Ons bewustzijn |
Je kan het vergelijken met wat je boven de grond ziet. De oppervlakte …
Met onze zintuigen nemen we waar: we horen, zien, ruiken, proeven en tasten. Zo komen er impulsen op ons af. Die zouden zuiver en objectief moeten zijn. Het is wat het is!
Maar … niets is minder waar.
Door wat er onder de oppervlakte zit, worden onze waarnemingen gekleurd. In plaats van een neutraal zicht op de werkelijkheid van dàt moment, speelt het zich af tegen een bepaald gekend decor. Observaties worden subjectief. Er is veel meer aan de hand.
Het “nu” steunt op het “verleden”.
Je verleden heeft bepaalt wie je nu bent.
Alle mensen herinneren zich hun verleden – in grote lijnen of in detail – en daar is niets mis mee. De kunst bestaat er echter in om op een juiste manier met het verleden om te gaan. Durf bewust kijken naar oude wonden. Want die zijn er in grote getallen!!!
Ga je opnieuw lijden door de oude wonden, heb je geen stabiele basis om in het heden te functioneren. Je rijdt vast in de modder van je eigen leven!
Kijk naar wat je pijn gedaan heeft als kind, als puber, als volwassene. Word je bewust van de omstandigheden van toen, maar nu als toeschouwer, niet als slachtoffer. Zet een stap achteruit, zodat je er niet meer “met je vel” gaat tussen zitten. Oude wonden hebben een eigen verhaal. Je hebt toegelaten dat iets of iemand je diep gekwetst heeft. Je wist niet beter. Nadien kon je de gebeurtenis niet de juiste plaats geven in je verwerkingsproces: het heeft je getekend en je denken voor altijd bepaald.
Het lijkt alsof jouw oude wonden de schuld zijn van iets of iemand uit je verleden.
Opgeslagen in het geheugen |
Je verleden haalt je in …
Wanneer je iets niet verwerkt hebt, drijft de herinnering net onder de oppervlakte. Er is maar weinig nodig om het naar boven te halen en opnieuw te lijden. Dit is de specialiteit van zoveel mensen: “de slachtofferrol”, het “arme ikje” uithangen, zich wentelen in pijn en verdriet.
Wanneer je dit gedragspatroon bij jezelf ervaart, is het tijd om daar verandering in te brengen.
Bij de minste gebeurtenis in het heden wordt het verleden erbij gesleurd: kijk eens wat ik allemaal meegemaakt heb … En de oude wonden gaan weer bloeden.
Stel je krijgt een muggenbeet. Kom je er niet aan, zorgt je lichaam wel dat de giftstof van de mug netjes weggewerkt wordt: niets aan de hand.
Ga je echter krabben, is het hek van de dam! Het blijft jeuken, nog uren nadien!!!
Zo is het ook met oude wonden. Laat ze met rust zodat ze genezen en er een litteken ontstaat. Met een litteken kan je leven, met oude wonden, die steeds weer gaan bloeden, niet.
De omstandigheid die ervoor zorgde dat je geraakt werd, was net daar, om er sterker uit te komen. Enkel wanneer er obstakels op ons pad staan, kunnen we een strategie aan nemen om deze te overwinnen.
Het gaat echt niet om de hindernis op zich, maar om het benutten van de groeikansen.
Ga je nu de oorzaak van je oude wonden buiten jezelf zoeken, blijf in een vicieuze cirkel draaien. Bij elke herinnering aan het verleden, doen ze weer pijn.
Genezing |
Kom even dicht bij jezelf. Enkel daar vind je de oplossing. Je hebt genoeg aan jezelf.
Laat de idee los dat je de pijn van anderen moet dragen of je verplicht voelt om een ander gelukkig te maken. Want faal je, ga je je schuldig voelen en dit veroorzaakt een wonde.
Je moet echt niet het leven van anderen leven.
Leef je eigen leven, met vallen en opstaan. Oefenen en nog eens oefenen, totdat je het geleerd hebt.
Je kan maar een keer ‘leren’ fietsen, want eens je evenwicht gevonden, beheers je de discipline levenslang.
Zo kan je maar een keer leren zwemmen, nadien kan je het.
Wat je eens verworven hebt, komt nooit meer in de vorm van oefenmateriaal terug.
Dit geldt ook voor de omstandigheden in het leven. Oude wonden getuigen dat je de leerstof niet beheerst. Deze werd je aangeboden door het leven, opdat je er kennis zou uit opdoen, inzicht zou verwerven, om dit om te zetten in wijsheid.
Wijsheid is toegepaste kennis, dus: wat je leerde, omzetten in praktijk, opdat je leven over rozen gaat. Doen wat je weet!!!
Vaak hoor je mensen antwoorden, wanneer iemand hen advies geeft: “oh … dàt weet ik!!!”
Maar wat doe je met je weten?
Leg je steeds de kennis uit het verleden naast je neer en ga je in het heden weer lijden?
Wielklem |
Zolang droom je van een prachtige wagen. Je hebt, na zoveel tijd, eindelijk de mogelijkheid om hem te kopen.
Alles erop en eraan. Deze wagen biedt je de mogelijkheid om met hoge snelheid te racen. Je droom is werkelijkheid geworden!
Echter … je zet een wielklem op je voorste band. Je stagneert jezelf. Alles is aanwezig en toch kan je geen millimeter bewegen.
Oude wonden functioneren als een wielklem: ze zijn een belemmering om nu gelukkig te zijn. Je wil wel vooruit in het leven, maar je kan gewoon niet.
Een hoop gevoelens uit het verleden vertroebelen je objectieve waarneming van nu.
Word je bewust van het verschil tussen de beiden.
Stop met: teleurstelling, pijn, machteloosheid, wrok, schaamte, benadeeld zijn, woede, zwaarte, somberheid, waardoor je zoveel wantrouwen hebt opgebouwd naar alles en iedereen toe.
Laat het gaan, laat los.
Wees alert dat je geen tweede keer overkomt, wat je al eens overkwam! Leer uit je verleden en hou van jezelf zoals je nu bent: dat is balsem op je gekwetste ziel. Liefde voor jezelf heelt oude wonden.
Verander je denken en je krijgt weer vleugels!!!
Gefeliciteerd: je bent geslaagd in het leven!
Via deze link kan je contact met me opnemen.
Blog van 1 september: Immuniteit: het enige waar het om gaat! (91)