Dankbaarheid: dé lijm die vreugden en verdriet verbindt. (95)
Dankbaarheid … een mooi gevoel!
Dankbaarheid is tijdloos en staat los van elke omstandigheid.
Dankbaarheid is een vrije keuze: niets of niemand kan je beletten om dit gevoel te beleven.
Jouw leven
Elke mens leeft zijn eigen, specifiek leven. Je kan wel verlangen naar een ander leven, maar dat zit er helaas niet in. Je hoort vaak zeggen: “het staat in de sterren geschreven”.
Je bent dus voorbestemd om een bepaald leven te leven.
Waar, wanneer en bij wie je geboren bent, heb jij niet beslist. Het overkomt je, je móet dit ondergaan …
Niets echter is minder waar.
Ik hoor het je al zeggen: dacht je echt dat ik voor dit rotleven gekozen heb???? Vergeet het maar!!!! Hoe kan ik daar nu dankbaarheid bij beleven? Kommer en kwel, een relatie die op losse schroeven draait, eindeloze miserie … Als het aan mij lag, zag mijn leven er heel anders uit. Anderen lijken mijn leven in de hand te hebben. Ik ben zo machteloos!!!
Dit kan je inderdaad denken, omdat je je zo voelt. Net dàt voelen gaat je gedragingen beïnvloeden en creëert op die manier een domino-effect. De ‘wet van Murphy‘ treedt ongenadig in werking: wat mis kan gaan, gaat mis en nog wel in drievoud. Alle negativiteit komt als een boemerang naar je terug.
Je balanceert constant op een frequentie die gelinkt is aan tegenslag, moedeloosheid, wrok, onbegrip, onrechtvaardigheid en … ga zo maar verder!
Wat je uitzendt, wordt – naast jezelf – ook ontvangen door iets of iemand. Deze boodschap wordt beantwoord. Je stuurt als het ware een bestelling uit en … je krijgt wat je vraagt.
Je bestelling
In de kosmos wordt elke gedachte geregistreerd en in wacht gezet tot de uitvoering ervan mogelijk is. Dus alle negatieve én de positieve!!! Niet alles wordt onmiddellijk gerealiseerd en daarom lijkt het dat er geen gehoor gegeven wordt aan “een bestelling”.
Tijd bestaat niet in de kosmos. Tijd is lineair, dus gebonden aan het menselijk denken. Dingen spelen zich af op een tijdslijn: verleden, heden, toekomst. Mensen herinneren zich wat gisteren gebeurde, leven hopelijk in het heden en denken – met of zonder zorgen – aan hun toekomst.
Het Universum kent dit denkpatroon niet. Daar bestaat enkel het eeuwige “NU”.
Misschien moeilijk om te vatten … laat het gewoon tot je doordringen.
De gedachten die nu in je hoofd spelen, zijn dus bepalend voor wat er in de nabije of verre toekomt door de “koeriersdienst” van het leven geleverd zal worden.
De levering zàl plaatsvinden!!! Enkel dag en uur zijn onbekend.
Mogelijk herinner jij je na een poos niet meer wat je gedacht hebt bij/in bepaalde omstandigheden en schrik jij je een aap wanneer er iets naars geleverd wordt … Maar je bestelling stond genoteerd in het bestand van de kosmos: vraag en je zal krijgen!!!
Met dit gegeven in je achterhoofd, wordt het hoogtijd dat je op je gedachten gaat letten. Gedachten heb je in de hand: jij beslist hoe en wat je denkt.
Zie je alles als een tegenslag in je leven, zullen je gedachten zwartgallig zijn!!! Echter … bekijk je alles als een groeikans, als een positieve mogelijkheid om bewuster met de dingen om te gaan, gaan je gedachten rooskleurig worden: een trampoline om van grond te komen, een boost om hogerop te komen!!!
Zo vaak onthouden we enkel wat ons pijn en verdriet heeft gedaan en vallen alle mooie herinneringen door de mazen van het net. Vreugden en verdriet gaan hand in hand. Ze zijn de bouwstenen van het leven.
De mortel van je bouwwerk
Enkel stenen stapelen om een huis te bouwen, geeft geen stevigheid en garantie. Blijkbaar zijn enkel piramides in staat de tijd te trotseren. Maar alleen door hun vorm blijven ze “naar binnen” getrokken.
Stenen moeten verbonden worden met elkaar door een product dat hen aan elkaar hecht: mortel of cement. Dan pas krijg je een degelijke constructie. Bij een huis vinden we dat heel normaal.
Elk leven heeft zijn eigen “bouwstenen”. Samengevat: onzen vreugden en ons verdriet. Zie je die twee los van elkaar, mis je alle kracht in je leven. Je ‘huis’ is onstabiel, kan niet tegen een zuchtje wind en stort bij het minste als een kaartenhuis in elkaar. Je voelt je weerloos overgeleverd aan de impact van buitenaf. Je vindt geen enkele mogelijkheid om het tij te keren. Verdriet en tegenslagen krijgen de overhand in je leven. Het voelt aan alsof geleefd wordt in plaats van zélf te leven. Je komt daardoor in een negatieve spiraal terecht en je zwartgallige bestellingen gaan de ether in. Ten gepaste tijden krijg je dus nog meer rotzooi op je bordje: want de koerierdienst levert feilloos.
Dankbaarheid is de redding
Het grappige is, dat je enkel maar kan voelen, waar je concreet aan denkt.
Neem even de proef op de som.
Sluit je ogen en denk nu eens aan iets uit het verleden dat je zielsgelukkig gemaakt heeft. Het mag iets kleins of heel groots zijn … Kijk nu bewust naar wat er zich in je borstkas afspeelt:
- er borrelt plots warmte omhoog
- je ademt vrijer
- je gaat glimlachen
- je ogen gaan blinken
- je ervaart dankbaarheid voor dat mooie moment
- je kijkt plots door een roze bril
- je wordt blij
- …
- …
Doe je nu hetzelfde met een pijnlijke herinnering, word je overstelpt met heel andere gevoelens:
- verdriet welt in je op
- je voelt je zo machteloos
- woede en wrok komen opzetten
- je herbeleeft het alsof het net gebeurde
- je stikt haast en krijgt geen lucht meer
- je staat weer machteloos met je rug tegen de muur
- …
- …
De eerste proef levert jou een heel ander gevoel op dan de tweede proef.
Beide proeven gaan enkel om een herinnering waar gevraagd werd aan terug te denken.
Ze behoren beide lineair tot het verleden. Je kan er niets meer aan veranderen: ze zijn wat ze zijn.
De verandering kan enkel plaats vinden in jouw gedachten. Aangezien jij bepaalt hoe je over het verleden denkt, roep je bijpassend gevoel op en dàt is wel een reëel beleven.
Denk je dus bewust met dankbaarheid terug aan de fijne dingen die je beleefd hebt, kom je op een heel andere frequentie terecht en zend je een hoge trilling uit.
Maar … denk je ook met dankbaarheid terug aan je tegenslagen en verdriet – omdat het groeikansen waren – vibreer je op diezelfde golflengte en wordt het een positieve bestelling. Niet “nog méér van dat” maar je krijgt inzicht en bewustzijn. Welke keuzes maak ik bij een tegenslag, wat leer ik eruit, blijf ik me aan dezelfde steen stoten …
Dankbaarheid is dus dé lijm die alle facetten van je leven met elkaar verbindt. Zo wordt je leven zinvol: vreugden en verdriet zijn samen de bouwstenen die maken wie jij bent.
Ervaar dus dankbaarheid voor elke “nu-moment”.
Via deze link kan je contact met me opnemen.
Blog van 1 februari 2021: 96 Mededogen: hoogste vorm van liefde