Auteur: Traudy

Vluchten in activiteiten is een ontsnappingsroute om jezelf niet tegen te komen. Je wil de werkelijkheid niet onder ogen zien.

 

 

Er is een verschil tussen activiteiten die je zielsgraag doet. Die mogelijk ook enorme inspanningen vragen, maar waarvan je achteraf een zeer goed gevoel aan overgehouden hebt.

 

 

 

 

 

 

In deze blog gaat het echter om “bezigheidstherapie” om de tijd te doden, omdat “nietsdoen” je laat dubben. De leegte houdt je een spiegel voor. Vluchten is dan een uitweg.

 

 

 

 

De spiegel

 

Het leven houdt je dagelijks een spiegel voor. Je wordt geconfronteerd met je nu-situatie.

 

 

Uit vorige blogs weet je dat je deze situatie zelf gecreëerd hebt. Niets of niemand is verantwoordelijk voor het gevoel dat je op dit moment ervaart. Ben je tevreden met wat je ziet, wanneer je naar jezelf en je situatie kijkt? Je kan iedereen om de tuin leiden, behalve jezelf. Ga je lopen van je huidige moment? Wordt het constant vluchten van de realiteit?

Verdwaal je liever in de mensenmassa, omdat thuis de muren op je af komen, omdat je met jezelf niet alleen kan zijn? Omdat de leegte tijd vrijmaakt om alle oude koeien nog maar eens uit de gracht te halen? Hoe vaak speel je de film van je ‘zielig bestaan’ opnieuw af? Blijf je voor jezelf herhalen dat bepaalde dingen de oorzaak zijn van je huidige situatie? Ligt het aan wat je “niet” hebt en toch zo mist? Hoe intens hunkert je hart naar het onbereikbare?

Hoe zwaar is de rugzak van het verleden, waardoor je je nu eigenlijk voortsleurt in het leven? Al eens aan gedacht om op te ruimen … om  de gebeurtenissen van vroeger de plaats te geven die ze mààr hebben in het totale plaatje?

Leerde je de levenslessen, die je aangeboden werden? Blijft vluchten je tactiek?

 

Een eivolle agenda

 

Is het vanuit deze tactiek, dat je je agenda zó vol propt, dat er geen ruimte meer is om echt te genieten, om welbevinden te ervaren, om tijd te hebben voor jezelf en onverwachte leuke dingen?

Ik weet niet wie jij bent en ken je situatie niet …

Mogelijk heb je de stress om rond te komen met alles wat werkelijk móet, ‘beroepshalve’, om dit dan te combineren met een gezin met jonge kids en daarnaast er nog even tijd afpitsen voor jezelf en je hobby’s.

Ik heb het niet over deze periode in iemands leven. Dit is de “struggle for life” … hoewel daar ook duchtig in gesnoeid zou kunnen worden indien je wat meer op je strepen zou staan. Als je betaald wordt om van 9 tot 5 te werken, moet je echt niet tot ’s nachts voor je pc zitten om voor de baas te werken: dit is niet oké!!!! Dan zal je toch eens met hem/haar moeten gaan praten: er wordt dik van je geprofiteerd, als je ’t mij vraagt …

Het gaat hier om mensen waarvan de arbeidsdruk volledig of gedeeltelijk al weggevallen is, die de vrijgekomen tijd niet zinvol ingevuld krijgen!

Heb je nood aan mensen om je heen, zodat je afgeleid wordt? Is vluchten in activiteiten dan een optie, om bezig te zijn?

Ga je iets doen, dat niet écht je ding is, om niet alleen te zijn? Alles is goed, om maar weg te zijn? Ook al staat het gezelschap je niet aan: beter dit dan niets …

 

Zinvol kiezen

 

De reden waarom je voor iets kiest is uitermate belangrijk: doe je iets omdat je het zó graag doet en omdat het met gelijkgestemden dubbele pret is, dan is het méér dan oké!!!

Al kruipt er al je vrije tijd in, je houdt er een warm gevoel aan over. Het is dan geen vluchten, maar een bewuste keuze. Mogelijk spreek je anderen aan om dit ook te doen! Gedeelde vreugde, dubbele vreugde!

Eindelijk heb je tijd om dat te doen waar je al jaren van droomde. Wanneer dit je ingesteldheid is ben je werkelijk goed bezig.

Moet je echter voor jezelf toegeven dat het vluchten is, raad ik je aan om toch eens wat bij te sturen! Op deze manier kan je niet gelukkig zijn.

Je draait jezelf een rad voor de ogen, waardoor je jezelf beliegt, wegloopt van jezelf om je dan te verliezen in de mensenmassa.

Zo voel je de pijn van de eenzaamheid niet. Het zijn mentale leegten die je vult. Je kan ze met eten vullen, drank of door uitermate uithuizig te zijn. Maar het blijft vullen.

 

Maak je rugzak leeg

 

 

 

 

Zoveel teleurstellingen heb je al die jaren bijgehouden. Al die tijd droeg je ‘de zwaarte’ van de emoties met je mee. Loodzware ballast die je belet om ‘te leven’.

 

 

 

Telkens komen pijn en verdriet weer even naar de oppervlakte wanneer iets je triggert. Ook al was je meer kristalhelder, de trigger roert het slijk van de bodem door elkaar en het water wordt weer even heel troebel.

Kijk naar de pijn die dan bezit van je neemt en vraag je af waarom de gedachte eraan je telkens zo raakt. Voel je boosheid opkomen voor het onrecht  dat je overkomen is? Of machteloosheid, teleurstelling, verdriet, wanhoop, diepe pijn die zelfs fysisch voelbaar is …

Blijf je op zulke momenten vluchten omdat je het niet meer aankan? Snijdt de situatie je de adem af? Heb je het gevoel te stikken en móet je de deur uit? Weet dan dat vluchten niet de oplossing is: het wordt je steeds weer aangeboden door het “Lot” om orde op zaken te zetten. Ga de confrontatie met jezelf aan en ruim je rotzooi op.

Oude wonden moeten ontsmet worden, zodat ze kunnen genezen. Met littekens kan je leven, met krassen op je ziel ook, maar niet met rauwe wonden: die blijven pijn doen.

Loop eens met een  ‘mentaal watje met jodium tinctuur’  door de tuin van je ziel en maak ‘oud zeer’ kiemvrij, zodat het niet meer woekert. Dan begin je aan je genezingsproces.

Ga je dàn naar buiten om deel te nemen aan zorgvuldig uitgekozen activiteiten, wordt het een ware verrijking!

Vluchten is dan niet meer aan de orde!

 

Op dat moment is het jouw bewuste keuze!

 

Via deze link kan je contact met me opnemen voor hulp.

Doseren is iets héél anders dan relativeren! Het is een bewuste keuze maken tussen de verschillende mogelijkheden.

 

 

 

Zoveel van dit en zoveel van dàt! Het is eigenlijk afwegen om een juiste verhouding te krijgen.

 

 

 

 

 

Relativeren is alles met een korreltje zout nemen: “och, het steekt allemaal niet zo nauw, het is allemaal toch niet zo erg, niets “au serieus” nemen, van tafel of onder de mat vegen …” de realiteit wegwimpelen, de confrontatie niet aangaan en de eventuele gevolgen niet accepteren.

 

 

Laat je niets wijsmaken

 

Onbewust vormde je verleden het stramien waarop je vandaag in het leven staat. Je donkere gedachten, vooroordelen en angsten beletten je om écht te leven. Denk toch niet meteen het ergste. Er zijn dingen waarover jij je zo’n zorgen maakt en die dan uiteindelijk nooit gebeuren. Op die manier verspil je wel jaren  waar je gelukkig had kúnnen zijn.

Het is een negatieve spiraal, die je mentaal de grond in boort. De omstandigheden zijn er wel, mogelijk werd je geplaagd/gepest, heb je diepe pijn ervaren … het is maar hoe jij ernaar kijkt. Relativeer het niet, maar ga doseren: “wat leer ik uit deze gebeurtenissen?”.

Er wordt altijd beweerd dat je de dingen zelf naar je toehaalt. En … het is ook zo!!!

Het leven is geen hindernissenparcours om je af te matten of uit te putten, maar om je flexibiliteit te trainen. Hoe soepel spring je over de horden van het/jouw leven? Is het een uitputtingsstrijd of een heerlijke spurt? Je bent géén slachtoffer, maar een topatleet! Geniet van de spanning en de ontspanning die het alledaagse je biedt. Laat je niets wijsmaken: of je “getekend bent door het leven” ligt enkel aan jou!!! Niets buiten jezelf bepaalt jouw levenskwaliteit. Doseren of relativeren … het is aan jou!

 

Durf leven!

 

Je leerde in vorige blogs de noodzaak kennen je grenzen aan te geven en te bewaken. Wanneer je gezag en kracht uitstraalt, hoef je je niet te verbergen of klaar te staan om het hazenpad te kiezen bij een onverhoedse aanval. Je moet je armen niet beschermend boven je hoofd houden, wanneer je nog maar denkt slaag te zullen krijgen, zoals de reactie van een kind dan gewoon is om constant een paar rake klappen te incasseren.

Laat de zon in jouw water schijnen.

Voel je open en vrij en werkelijk onkwetsbaar in je “zijn”. Hoe jij het leven ziet, is de enige maatstaf voor je geluk.

 

 

Wéét je sterk, omdat je je bewust bent van een duidelijk afgebakend terrein. Angst en krampachtigheid hebben geen plaats in je bewustzijn. Spanningen verdwijnen helemaal wanneer jij het roer van je levensboot hanteert. Alert zijn is niet hetzelfde als steeds-op-je-hoede-zijn. Dan vergeet je écht te leven, omdat je aandacht scherp staat en je als het ware constant op de uitkijk staat voor mogelijk onverwacht onheil.

Hoeveel eelt heb jij op je voeten? Hoe vaak wordt dit verwijderd, zelf of professioneel? Merk je ook dat het steeds terugkomt?

Eelt is eigenlijk een tweede huid die je “kunstmatig” aanmaakt om weerbaar te zijn, om niet gekwetst te worden. Het is je schild. De plaats van de eelt geeft het domein aan waar jij het gevoeligste bent voor de impact van buitenaf en waartegen jij je onbewust extra beschermt.

Ga eens op zoek naar de situaties waarin jij je zeer kwetsbaar voelt. Soms kan je je inderdaad weerloos overgeleverd voelen aan iets buiten jezelf. Fluit jezelf dan bewust terug, roep jezelf tot de orde! Alert zijn is een zeer goede levenshouding. Het mag echter geen rem zijn.

Doseren is hier weer aan de orde. Wat laat je toe, wat weiger je absoluut?

 

Kom in actie op het juiste moment

 

Bezin eer je begint, maar eens begonnen, ga dan gestaag verder. Niet impulsief, niet lukraak … Weet wanneer je iets moet “doen” of “laten”. Je màg wachten op het gunstigste moment, om net dan actie te ondernemen.

Geen overhaasting: wacht, kijk, voel en reageer pas wanneer het voor jou allemaal oké is. Waar wil je heen? Welke weg wil je gaan, welke principes en waarden wil je bewust blijven hanteren, waarmee wil je je voeden …

Stel jezelf in vraag en kies bewust wat jij écht wil. Laat je door niets of niemand van de wijs brengen. Sta je voor een tweesprong in je leven, kies dan voor een blije weg. Het leven is mooi, alleen moet jij er dat zelf van maken en het mooiste in alles willen zien. Dan vind je de kracht om dát wat gedemodeerd  is, achter je te laten en zeg je resoluut: “hier hoor ik niet meer bij”.

 

 

 

Niemand zet jou gevangen! Jij bent het die jezelf vastzet. Je bent aan niemand verantwoording verschuldigd: enkel aan jezelf!!!

 

 

 

 

Weet dat ‘het leven zelf’ je onderuithaalt wanneer je te lang blijft vastzitten in dingen die niet goed voor je zijn! Onbewust trek je dan zaken aan waardoor je met je gezicht tegen de muur gaat en je wel móet loslaten.

Hou je bezig met dat wat werkelijk belangrijk is. Er hoort een harmonisch evenwicht te zijn tussen wat binnenkomt: de impressie en wat na verwerking buitengaat: de expressie. Doseren kan je hierbij zeer goed van pas komen: dat wil ik in me opnemen om iets te realiseren en een creatie neer te zetten.

 

Voorzorgsmaatregelen nemen

 

De ervaringen die jij in je leven opdeed, door bewust om te gaan met vernieuwde inzichten, kunnen een bron van rijkdom zijn voor anderen. Je kan je vrienden helpen in hun zelfbescherming, Je kan hen materie en informatie aanreiken. Overdrijf echter niet, zodat je weer in functie van een ander gaat leven. Overweeg en handel met wijsheid. Neem je voorzorgen!!! Ga er weer niet met je vel tussen zitten: dus doseren en niet relativeren.

‘Mee-lijden’ is mee-afzien. ‘Mee-leven’ is nog té betrokken zijn. ‘Mededogen’ is jouw mogelijkheden gebruiken om de mogelijkheden van een ander te vergroten. Dààr moet je toe komen.

Alles wat op je pad komt is een uitnodiging om als mens te groeien! Haal het beste van jezelf naar boven en nodig mensen uit dit ook te doen.

 

Leef, laat los en ga door op het pad dat voor jou bestemd is!!!

 

Via deze link kan je me bereiken voor vragen en daadwerkelijke hulp.

Zelfzekerheid … is je geboorterecht! Wie ben jij op het schaakbord van het leven?

 

 

 

 

Neem je de plaats in waar je recht op hebt? Ben je de koning maar gedraag je je als pion?

 

 

 

 

 

 

Laat je je door anderen van je troon stoten door gebrek aan zelfzekerheid?

 

 

 

 

 

Het is enkel jouw verantwoordelijkheid: sta je in je kracht? Of gebruik je macht om te bereiken wat je wil bekomen?

 

Je eigen energieveld benutten

 

Ben je je wel bewust van het immense potentieel waarover je beschikt? Heb je je in de loop der jaren je vleugels laten afknippen?

Alleen jij hebt toegelaten dat men je kortwiekte!

Ben je blijven hangen in een gedachtepatroon, zodat je gestagneerd bent in je productieproces?

Heb je je laten leiden door de kritiek en de impact van anderen: schaakmat gezet en blijven liggen?

Is je negatief zelfbeeld alleen maar gegroeid, zodat je alle geloof in jezelf verloren bent?

Durfde je niet van je afbijten, uit angst voor de reacties?

 

Kijk eens naar tanden.

 

 

Ze symboliseren je weerbaarheid, de kracht waarmee je kan “verscheuren ”,  vermalen, herkauwen.

Als dat wat binnenkwam tot brei verwerkt is, zal de vertering nadien veel vlotter verlopen.

Mentaal wordt hier bedoeld: hoe ga je om met wat je te slikken krijgt. Hou je je kaken stevig op elkaar, wanneer er ongewenst iets door je strot geramd wordt? Of pik en slik je zomaar alles, om er nadien een emotionele indigestie aan over te houden?

Je hoeft echt niet alles te aanvaarden wat je aangeboden wordt of waartoe iemand je verplicht (uit eigenbelang )

Zelfzekerheid laat je duidelijk het onderscheid zien: wat wél, wat niet.

Je tanden praten!!!

Krijg je gaatjes of komt een tand zomaar los, is het de tand, die een bepaalde activiteit of gevoel vertegenwoordigt, die ondermijnd wordt. Het is écht niet de suiker, al is dit een ‘heilig huisje’, dat als een paal boven water staat. De tandpastamarketing vaart er alleen maar wel bij! Je moet je ronde tandenborstels wel kunnen verkopen en pasta die zelf gaatjes vult …

 

Luister naar je lichaam

 

Het vertelt je kristalhelder waar het mis gaat!

Alles is in jou aanwezig om scheppend en creatief te zijn. Je bezit alle ingrediënten. Maar je moet wel je zelfzekerheid benutten om iets te realiseren.

Als een bakker met een hoopje bloem, water en gist niet aan de slag gaat, zal er nooit een brood uit de oven komen.

 

 

 

Als een schilder enkel naar de lege canvas, de tubes verf en de kwasten blijft staren, zal hij nooit een schilderij maken.

 

 

 

 

Doen, handelen is de boodschap. Je lichaam maakt je duidelijk wanneer het een foute boel is.

Wanneer er je iets uit je evenwicht haalt, ga dan zeer kritisch kijken. Laat zo nodig los en focus je op iets nieuws. Blijf niet met je scheppende energie zitten, als je merkt dat het niet stroomt. Ga verder en start iets nieuws! Bedank je lichaam omdat het de moed heeft duidelijke taal te spreken.

Geloof in jezelf. Blink je zelfbeeld op. Durf trots zijn op jezelf. Het is je geboorterecht om te stralen.

Meet jezelf een koninklijk gewaad aan, met een mantel die afgeboord is met gouddraad en gun jezelf een prachtige kroon, versierd met de mooiste edelstenen.

Dan zal ook je hele lichaam goed aanvoelen.

 

Gegrond zijn

 

Raak jezelf niet kwijt, door gaan te zweven en te dagdromen. Blijf de binding houden met het aardse. Loop niet weg van jezelf. Het ‘hier en nu’ is je werkterrein. Blijf af en toe staan, zet je neer, drink en eet wat. Voed je basis-energieën. Je bent een mens en hebt de materie nodig. Van lucht en liefde alleen kan een mens echt niet leven, al wordt dat wel eens beweerd.

Zelfzekerheid, geaard zijn, je voeten stevig op de grond … dan beschik je over een goede basis om iets op te bouwen, om creatief aan de slag te gaan.

Voel de warmte van je eigen lichaam, geef jezelf de tijd om je op te laden. Wees “positief egoïstisch”.

Knip door wat je nodeloos bindt.

Je hoeft geen bestaande relaties in ere te houden wanneer deze geen functie meer hebben in je leven en enkel ballast zijn!

Het is niet omdat iemand jou je fysische lichaam geschonken heeft, dat je dankbaarheid verschuldigd bent en alles moet accepteren waar die andere meent recht op te hebben. Navelstrengen worden ‘bij de geboorte’ altijd doorgeknipt zodat je onafhankelijk in het leven kan/mag/moet staan!

Geen druk of dwang, maar zelfzekerheid!

 

Je totaliteit

 

Bepaalde het woord “moeten” tot nu toe je leven? Dacht je dat je steeds aan de eisen van een ander moest voldoen om ‘geliefd’ te zijn? Wring je je al je leven lang in bochten om een ander te behagen?

Dan word je nu uitgenodigd om daar verandering in te brengen!

Voel je: ‘dit is het niet, dit kan voor mij niet meer’ schud dan de parasieten van je af. Kom op voor jezelf. Met kordaatheid dien je nu ‘jezelf’ te zijn. Benut je zelfzekerheid! Schud het overbodige en vervelende van je af. Respecteer jezelf en zorg goed voor jezelf in je totaliteit.

Zo verdwijnen mentale leegten, die je zo vaak met eten vulde. Dan ga je jezelf voeden en geven wat je werkelijk nodig hebt.

Durf genieten! Je bent een prachtige persoon. Neem van het leven wat je meent nodig te hebben! Er is overvloed.

Ban angst uit je leven. Vertrouw jezelf. Hoe beter je voor jezelf zorgt, hoe meer je uit je voeding kan halen. Het zijn de bouwstenen voor een gezond en evenwichtig lichaam.

Draag zorg voor je totaliteit: lichaam, geest én ziel.

Laat je stimuleren om, met je twee voeten op de grond, vrij in-en uitademend, met de wind spelend in je haren en de zon die je huid koestert, het leven te leven, dat jij voor jezelf in gedachten had.

Laat je door niets of niemand tegenhouden in de zelfzekerheid dat je het bij het recht eind hebt!

 

Via deze link kan je contact met me opnemen voor concrete hulp.

Anders denken … over hetzelfde … zou dat iets uithalen? Zou het je leven veranderen?

 

 

 

 

 

Op welke flank van je “mentale berg” bevind jij je? Bevries je op de noordflank?

 

 

 

of koester jij je in de warmte van de zon

op de zuiderflank? Het is dezelfde berg!

 

De omstandigheden in je leven schijnen je ‘gelukkig-zijn’ te bepalen … of toch niet?

Je kijkt al zolang op dezelfde manier naar de dingen rondom je. Het is haast een tweede natuur geworden.

 

Blijf niet hangen …

 

Als het op ‘Leven ’ aankomt, op ‘Zijn ’, zijn er geen compromissen mogelijk. Je lééft of je leeft niet, want dan wordt je geleefd.

Loop je weg van jezelf, verlies je je in allerlei zaken, die eigenlijk niets met het werkelijke leven te maken hebben, overschrijd jij grenzen die je nadeel berokkenen? Respecteer je onvoldoende je eigen gezondheid?

Anders denken geeft je de kans om door te gaan, om los te laten. Er moet beweging komen: stilstaan is achteruit gaan. Laat je verleden achter je: zand erover en knip door wat je gebonden houdt. Niets of niemand belet je om gelukkig te zijn. Het is je eigen keuze. Genees daarom eerst jezelf.

Je kan pas van een ander houden als je een grote liefde voor jezelf ontwikkeld hebt. Normen en waarden vanuit je opvoeding en cultuur hebben er helaas in het verleden zeker niet toe bijgedragen om van jezelf te houden. Lijm je gebroken hart en weet je geliefd “door jezelf”. Geen masker, geen show naar de buitenwereld, maar oprechte, diepe vreugde vanbinnen uit, die je zichtbaar en kenbaar maakt.

 

Jouw oerkracht

 

Neem je verantwoordelijkheid op voor jezelf. Je bént één brok scheppingskracht! Alles is in je aanwezig, maar het moet nog ontgonnen worden.

Prachtige mineralen bevinden zich in de grond, maar als niemand ze delft, blijven ze verborgen. Zo is het ook met jou! Anders denken is daarvoor broodnodig!

 

 

Slijp jezelf van een ‘ruwe steen’ tot een prachtige briljant! Ontgin jezelf en schitter!

 

 

 

 

Stop met naar anderen te kijken en te vergelijken: jij bent enig en uniek! Hoe vaak moet ik je dit nog vertellen???

Het leven dwingt je ertoe jezelf te erkennen! Je echte waarden liggen niet buiten jezelf. Het gaat niet om ‘bezitten’ maar om ‘zijn’.

Wanneer je die ontevredenheid over jezelf en je omstandigheden kan ombuigen naar dankbaarheid, ga je merken dat er zich een wonder voltrekt.

In blog 56 nodigde ik je uit om de obstakels op te ruimen. Geen compromissen, geen uitvluchten, geen wegvluchten: maar kijken wat jij wil of ‘net weigert’ in je leven. Anders denken ligt aan de basis van je succes.

Gemakzucht is venijn! Ben jij ook liever lui dan moe? Het vraagt inspanning om uit je luie (mentale) zetel te komen. Straks … of morgen zal ik eraan beginnen …

Klagen is veel gemakkelijker, het slachtoffer/de zielenpoot uithangen …

 

Wacht niet af

 

Ga zelf aan de slag. Verwachten dat een ander het voor je doet, levert jou enkel teleurstelling op. Alleen jij kan zorg dragen voor jouw leven, jij bepaalt of je leeft of niet. Jij mag en móet voor jezelf opkomen. Het is je geboorterecht om een gelukkig mens te zijn. Lijden doe je jezelf aan.

 

 

Ga anders denken! Stop met gewoontehandelingen, waardoor je jezelf al zo lang beperkingen opgelegd hebt.

Jij staat centraal: wees niet je eigen schaduw!

Leef in vrede met jezelf! Geef jezelf wat je verdient. Twijfel niet aan je eigen kunnen. Je bént krachtig en sterk, dus stop met zeuren, jammeren en klagen. Zo verlies je energie. Het lijkt dan alsof je de stop uit je bad trekt: je kan het water niet houden. Je bad raakt nooit gevuld. Zo gaat het ook met jou, wanneer je vergeet in je kracht te staan.

Hoe lang is het geleden dat je nog eens oprecht gelachen hebt? Dat je een liedje mee neuriede of floot? Wanneer werd je nog eens geraakt door iets moois dat op je pad kwam? Herinner je je nog wanneer voor het laatst je ogen straalden van verwondering/vreugde?

Je kan op een andere manier naar hetzelfde in je leven kijken: ga gewoon anders denken!

Als iemand je vraagt: “hoe gaat het met je?” zeg dan eens: “uitstekend” i.p.v. “goed.” Het is de macht van de gewoonte, die je ‘goed’ doet zeggen. Want als jij het wil, gaat het ook werkelijk uitstekend met je. Kom daar voor uit: het werkt aanstekelijk. Zo schud je de klagers van je af. Door je houding leg je hen spontaan het zwijgen op.

Wanneer jij op maandagmorgen je werkruimte binnenkomt met een stralende lach en goed gemutst, breng jij een heel andere frequentie mee binnen. Het gesprek zal anders verlopen. Mogelijk waren je collega’s aan het klagen toe jij binnenkwam. Je maakt bruusk een einde aan de klaagstroom. Succes verzekerd!!!

Wanneer je iets wil bereiken, moet je het zélf doen!

 

Een streep onder je verleden

 

Elke dag kan je met een schone lei beginnen. Kom uit je belemmerende cocon. Ze heeft haar dienst volbracht. Ontpop je tot een prachtige vlinder. Kijken naar je verleden was even nodig om te weten hoe het niet verder moet: zet er radicaal een streep onder. Het anders denken zorgt dat je verleden niet je toekomst wordt. (blog 43)

Komt er verdriet opzetten, laat je tranen dan vloeien. Ze zuiveren je ziel van de pijn van oude wonden en de genezing kan beginnen. Mogelijk hield jij je veel te lang in. Diep vanbinnen tikte er een mentale tijdbom, verborgen achter een masker naar de buitenwereld. Dé show!! Stop met het toneel. Speel geen rol meer, geen imago, geen houding. Echt léven is de moeite waard. Wees jezelf en weet je veilig en geborgen!

Aandacht van anderen willen, vervult je niet met vreugde. Geef de volle aandacht aan jezelf, aan jouw echte “ik”. Dan kan je op een flexibele en vrolijke manier door het leven gaan, want je laaft je mentaal aan de diepste bron: de oerbron, waaruit alle leven vloeit.

Moeder Natuur zorgt op haar beurt dat leven op aarde mogelijk is dank zij onuitputtelijke bronnen!

 

 

Via deze link kan je contact met me opnemen, voor meer info en concrete hulp.

Obstakels opruimen is een vereiste, wil je vlot en zonder schade je weg kunnen vervolgen. Jouw weg … hoe die er dan ook uitziet  …

 

 

Wanneer dit gebeurt bij het racen is er een ernstig probleem. Onmiddellijk worden de nodige maatregelen getroffen om de veiligheid te garanderen.

 

 

 

 

Het is een must om méér schade te voorkomen.

 

 

 

Is jouw weg vrij van obstakels? Dan bedoel ik: “zelf geplaatste”  hindernissen waar je constant tegen aan botst en waar je je voortdurend aan ergert?

 

 

 

Het leven heeft al voor voldoende weerstand gezorgd om je levenslessen te kunnen leren. Hoeveel zet je er nog onnodig bij? En dan maar klagen dat het leven je onrechtvaardig behandelt!

 

Dingen die echt niet deugen moeten verdwijnen

 

Af en toe grote schoonmaak houden is zéér belangrijk. Heb jij ook een zolder of kelder die gewoon vol zit met oude spullen? Zaken waar je geen afstand kan van doen? Je komt er maar niet toe om ruimte te scheppen.

Of … je blijft in je oude denkpatroon zitten, oude wetten en structuren waarin je vastgeroest zit … Ook daar kom je niet toe om ruimte te scheppen en plaats te maken voor vernieuwing.

Misschien laat je letterlijk mensen in je nabijheid toe, die van je profiteren, die alles normaal vinden, die er van overtuigd zijn dat jij dàt of dàt gewoon aan hen verplicht bent, omdat ze ooit zóveel voor je deden …

Voel je je leeggehaald door iets of iemand buiten jezelf?

Mogelijk vind je van jezelf dat je constant zorgend aanwezig móet zijn …

Bescherm en beveilig jij je voldoende?

Obstakels opruimen blijkt dus wel echt een noodzaak te zijn om je leven te kunnen leven zoals jij dat wil.

 

Wieden in je mentale tuin, haal weg wat weg mag, laat het goede staan!

 

Durf kritisch om je heen kijken.

Beheerst angst je leven?

Ben je bang om te verliezen, bang om iemand te kwetsen, bang voor wat mogelijk zou kunnen komen (maar uiteindelijk nooit komt), bang om de grip op iets kwijt te raken, bang om jezelf  te verliezen, bang om niet geliefd te zijn, bang om veroordeeld te worden, bang, bang … voor 101 dingen van buitenaf …

Wanneer je bewust kijkt en luistert naar je buikgevoel, wéét je gewoon wat oké is, waar het evenwicht ligt tussen goed en slecht. Intuïtief weet je waar het mis gaat. Maar om dan met veel omzichtigheid het goede evenwicht te vinden en te behouden, dat vergt moed!

 

Beter wat té goed voor jezelf zorgen dan jezelf te verwaarlozen!!!

 

Ik noem dit “positief egoïstisch zijn”  

 

Je grenzen aangeven, bewaken, maar met heel veel respect voor een ander!

Niet: ”ikke hebben, ikke pakken en over lijken gaan!!!”

Dit is een zelfzuchtig gedrag !!! Dit is uitgesloten!

 

Stel jezelf eerlijk de vraag: “overdrijf ik niet in het ene, noch in het andere?”

Bewandel je de gulden middenweg tussen geven en nemen/krijgen?

Dan kan je loslaten en tijd nemen voor jezelf. Wanneer je alles gedaan hebt wat je kon en meende te moeten doen onder die omstandigheid, laat dan ook los.

Zet je mentale tuinstoeltje in de zon en geniet!!! Het is genoeg geweest.

 

Blijf alert: kijk uit je doppen

 

Geen naïviteit!!!

Blijf alert en vertrouw op je buikgevoel, dat liegt nooit! Maar je kan het wel het zwijgen opleggen en vanuit je ratio/verstand gaan handelen.

Bekijk de dingen om je heen rustig en wanneer het je niet bevalt kan je er nog steeds een mouw aan passen: voor alles is een oplossing! Neem heel veel met een korreltje zout, geloof niet alles en: ‘de soep wordt nooit zo heet gegeten als ze uitgeschept is.’

Overweeg met wijsheid en verstand.

Obstakels opruimen blijft dus de boodschap. Op deze manier komen er nieuwe mogelijkheden, die voorheen onder het stof bedolven lagen, waarvan je nog niet eens wist dat ze bestonden.

Je kan een ander nooit kwetsen!!!

Iemand anders voelt zich maar gekwetst vanuit zijn ‘eigen denken’, omdat hij dit toelaat!

Vertrouw hier op: het is de waarheid!

Kom op voor jezelf en ga die verdomde obstakels opruimen! Enkel jij hebt ze op je pad geplaatst, dus kan je ze ook verwijderen.

Laat vriendelijkheid en gemoedelijkheid je levensmotto zijn, zolang je maar geen afbreuk doet aan jouw fantastische eigenheid!

Zorg voor zelfrespect: laat niets of niemand toe in je leven wanneer de zuiverheid of de eerlijkheid niet als een paal boven water staat. Tot hier en niet verder, dit kan, dit NIET!!!

Je zal mensen tegen de haren instrijken, obstakels opruimen gaat nu eenmaal niet zonder slag of stoot.

Maak je je echter weer zorgen hoe een ander daarmee zal omgaan, blijf je in je vicieuze cirkel zitten en verandert er voor jou NIETS!!!

 

Hol jezelf nu niet voorbij

 

Je kan niet hoger springen dan je stok lang is. Overhaast jezelf niet.

 

 

Laat de nieuwe inzichten die je hier meekrijgt, langzaam toegang vinden tot je diepste zielbodem. De grond bovenaan is steenhard door de jaren lange mentale droogte: je manier van leven … Je kan niet opeens een oase worden.

Neem geen te grote drastische stappen, want door het gebrek aan innerlijk evenwicht richt je onnodig immense schade aan.

Neem de tijd om rustig te kijken wat je wél wilt en wat je weigert nog toe te laten in je leven.

Wees tactvol en diplomatisch. Ga niet als een stormram tekeer, waardoor alles platgewalst wordt waar je overheen gaat. Dit is écht niet de boodschap die ik je hier wil meegeven.

Kijk even naar je lichaamsklachten …

Doen je benen pijn, je knieën, je enkels … ze vertellen je duidelijk dat er iets is waar je niet kan mee omGAAN, iets of iemand die je niet kan uitSTAAN …

Kijk welke hindernissen er zich op je pad bevinden en je beletten om op kousenvoeten door het leven te gaan.

Obstakels opruimen is een levensopdracht. Maak de weg vrij! Laat uiterlijke waarden varen. Laat jezelf openbloeien, verbreek de boeien die je jezelf aangedaan hebt.

Niemand kan je aan banden leggen, tenzij jij dat met jezelf doet!

Gebruik bewust je scheppende krachten!

 

Maak de weg vrij!

 

Via deze link kan je contact met me opnemen voor hulp bij je problemen, om meer inzichten te krijgen en persoonlijke begeleiding.

Zonder woorden communiceren … is dat mogelijk? Dan heb ik het niet over lichaams- of gebarentaal. Dit is uiteraard mogelijk en gebruikelijk. Maar op celniveau?

 

 

Zo een slordige 300 jaar geleden kwam Isaac Newton erachter dat het kleinste deelbaar ‘deeltje’ een atoom was. Daarin bevonden zich nog alle bestanddelen van de stof. Verdere splitsing was onmogelijk, zonder verlies van de eigenschappen.

 

 

 

Volgens Newton zouden atomen ‘kleine bolletjes’ zijn die zich naast elkaar bewegen in de ruimte en hun gedrag zou voorspelbaar zijn. Het gaat om de materiële, fysieke wereld, zoals bv.: hoe snel een appel valt door de zwaartekracht … de meetbare dingen.

Natuurkunde: de kennis van het gedrag van atomen: de bouwstenen van alles wat bestaat in de fysische wereld.

 

 

 

 

Albert Einstein ging een stapje verder en stelde heel andere dingen vast. Bij diepgaand onderzoek van een atoom, (die niet één geheel is, maar bestaat uit een kern met daaromheen fotonen en elektronen), constateerde hij dat deze zich heel anders gedroeg dan op het meetbare niveau van de mechanische natuurkunde.

 

 

Nieuw tijdperk breekt aan

 

Het meetbaar gedeelte is haast niet meer aanwezig, maar wordt opgevuld door 99,999 999 999 999% leegte. Die leegte is eigenlijk “meetbare” energie. Er vormt zich dus een breed scala van energie frequenties, die met elkaar in verbinding staan en een soort onzichtbaar veld van informatie vormen.

Zo komen we dus op een heel ander domein terecht: het kwantumveld.

Elke atoom van elke cel heeft deze samenstelling. Dit is wetenschappelijk bewezen in de kwantumfysica. Er is dus een heel netwerk van draden, dat in golven voortbeweegt, waardoor alle informatie naadloos van de ene cel naar de andere vloeit, van gelijk welk ding in heel het universum.

 

 

Kijkt men nu naar de werkelijk aanwezige materie in de atoom, lijkt het of het spookt. Want dat ene deeltje houdt zich helemaal niet aan de gangbare en meetbare normen van den Isaac!!! Het is chaotisch, onvoorspelbaar en negeert de grenzen van tijd en ruimte volkomen. Het bevindt zich nu eens hier en dan plots weer daar … Enkel door er je aandacht aan te schenken “is het er”. Verplaats je je aandacht is het ook weer weg.

Materie bestaat dus niet echt, in de zin zoals wij dat kennen, maar het is eerder een mogelijkheid, een waarschijnlijkheid.

Het is een ‘subatomair’ niveau in de kwantumfysica.

 

Hoe werkt het dan in dit kwantumveld??

 

Rekening houdend met deze wonderbaarlijke eigenschap, kwam het besef dat onze aandacht een invloed heeft op de materie. Schenk je je aandacht aan iets, wordt dit eigenlijk “gematerialiseerd” om even later weer zuivere energie te worden.

Vandaar de uitdrukking: “waar je aandacht aan schenkt, vermeerdert in waarde”, zowel positief als negatief.

Elke atoom heeft meerdere mogelijkheden om in verschillende golflengtes uit te zenden. Het verschil in frequentie (= de snelheid waarop dingen vibreren), maakt het mogelijk dat andere informatie doorgegeven wordt.

Elke frequentie heeft haar eigen bereik, waardoor zonder woorden communiceren mogelijk wordt.

Denk even aan de verschillende posten op je radio. Elke zender zendt uit op een ander ‘niveau’. Stem jij je af, kan je de gewenste post beluisteren.

Wil je dus een specifieke informatie kunnen beluisteren moet je exact die bepaalde golflengte ingeven, of je hebt meer geruis dan zuivere klank.

Dit geldt voor het ganse kwantumveld.

Röntgenstralen zijn andere informatiedragers dan infraroodstralen, ultra violet, enz.

 

Soorten  frequenties

 

Hersengolven zijn meetbaar.

Hoe langzamer de golf is, hoe dieper je naar het onderbewuste kan gaan.

Van de traagste tot de snelste golf kregen ze de naam: delta, thèta, alfa, bèta en gamma.

Dagelijks bevinden we ons in de bèta-staat.

Onderzoekers hebben vastgesteld dat in bèta drie golfpatronen zijn, die vloeiend in elkaar overgaan.

• Een lange bandbreedte: bij ontspanning en toch geïnteresseerd aandachtig zijn.
• De midden bandbreedte: voor de opname van nieuwe dingen: als leren en de herinnering ervan.
• De hoge bandbreedte: gespitste aandacht, crisissituaties, stress.

 

Het vraagt enige oefening om over te schakelen naar een ander niveau.

Alfa is het niveau waar hypnose plaats vindt.

Hier wordt automatisch de frontaalkwab geactiveerd (blog 46) waardoor werkelijke veranderingen plaats vinden. Het is een creatieve staat van zijn. De dagdromen en de fantasieën vinden hier plaats.

Thèta is het niveau van de meditatie: de beïnvloedbaarheid is hier het grootst. Het is een soort schemer-staat: het vertoeven tussen half wakker en half slapen. Dit geeft toegang tot het eigen onderbewustzijn.

 

 

Delta is het niveau van de diepe herstellende slaap: het volkomen onderbewustzijn,

waar de tegenpool van delta gamma is. Dit is een verhoogde staat van bewustzijn.

 

Alle cellen zijn onderling verbonden

 

Afhankelijk op welke golf jij je afstemt, ben je met dezelfde energie verbonden. Wat je uitzendt, trek je aan.

Zo kan jij je lichaamscellen toespreken en ze zullen je begrijpen: zonder woorden communiceren en toch een boodschap doorgeven … Cool!!!

Positieve gedachten stimuleren de cellen om hun taak ter harte te nemen: zo kan je jezelf genezen van elke kwaal!!!

Een negatieve houding werkt destructief, verergert de toestand, waardoor ziekte en ongemak in stand gehouden worden.

Wat voor het eigen lichaam mogelijk is, kan ook naar alles rondom ons.

Aangezien elke gedachte op golven het universum in ‘surft’, wordt het ergens anders opgevangen. Er wordt aandacht aan geschonken waardoor de materialisatie plaats vindt.

Word je dus bewust van je gedachten. Elke gedachte wordt geregistreerd in het universum en er komt respons op!

“wie goed doet, goed ontmoet”

“wie een put graaft voor een ander valt er zelf in”

 

Cleve Backster toonde aan alle cellen werkelijk in staat zijn tot onderling contact en dat “zonder woorden communiceren” een feit is.

Gebruik deze immense kracht om nobele doelen te bereiken.

Je bent werkelijk in staat om:

• bewust contacten te leggen met het hele universum
• jezelf te genezen
• anderen te genezen
• wensen te materialiseren: zodat ze reële werkelijkheid worden.

Zonder woorden communiceren is een wonderbaarlijke eigenschap waarover planten, dieren en mensen beschikken.

 

Blijf afgestemd op dit nieuwe bewustzijn!

 

Via deze link kan je contact met me opnemen voor vragen en concrete hulp.

Woordeloos communiceren is een gave van plant en dier, dat hebben onderzoeken uitgewezen. Er treedt een heel systeem in werking wanneer een plant hulp nodig heeft!

 

 

 

 

Komt er een belager in de buurt die zich verheugt op een heerlijke maaltijd, wordt de plant alert en scheidt hij onmiddellijk een vocht af waardoor het smakelijke brokje opeens niet meer zo lekker is.

 

 

 

 

Blijkt dit niet voldoende te zijn worden sterkere middelen ingezet. Door een bepaalde geur af te scheiden gaat de alarmbel luiden bij dieren, die de belagers lusten, zonder de plant te schaden.

 

 

Lieveheersbeestjes en mieren schieten ter hulp.

Soms is het overmacht en verliest de plant de strijd …

Dan wordt een eerlijke behandeling van de mens verwacht. De koning van de schepping moet dan op een verantwoorde manier ingrijpen.

 

 

Helaas doet de mens dit niet altijd correct en speelt belangenvermenging een rol: grotere opbrengst ten koste van …

Het zou héél anders kunnen!

Plant je bv. basilicum en Afrikaantjes (tagetten) tussen je groenten en onder je vlierstruik, heb je geen last van bladluizen: ze haten de geur van deze twee kleine plantjes … eenvoudig toch???

 

Planten kunnen gedachten lezen

 

Dr. Cleve Backster (1924 – 2013) verrichtte baanbrekend werk met zijn onderzoeken.

Maar zoals het nog wel vaker voorvalt, werd zijn werk door “de wetenschappers” niet erkend: hoewel de bewijzen onder hun neus lagen.

We schrijven 1966. Backster, zat op een avond in november, nog laat te werken aan de voorbereidingen voor de opleiding van een zes weken durende cursus over de polygraaf (leugendetector) voor politie organisaties.

 

 

Voor hij de deuren sloot, bemerkte hij dat de twee kamerplanten dringend een scheutje water nodig hadden. Hij vroeg zich af hoe snel eigenlijk het water van de wortel tot in het verste blad geraakt.

 

 

 

Voor de grap sloot hij een polygraaf aan op een blad: omdat het toestel veranderingen opvangt. Daardoor ziet men of iemand liegt, omdat de huid elektrische meetbare wijzigingen registreert. Daarnaast merkte hij op dat er nog andere informatie doorkwam: het was eigenlijk een bedreiging voor de plant dat er klemmen op een van zijn bladeren zaten en dat stoorde de plant.

Dit verbaasde Backster! Benieuwd als hij was, kon hij het niet laten dit uitvoerig te testen.

Eerst doopte hij het puntje van een blad in hete koffie, echter zonder reactie. Dan maar lucifers halen in de ruimte ernaast om een vlammetje te houden onder een blad. Bij de gedachte alleen, schoot plots de registratiepen de hoogte in! Hij had nog niet eens iets gedaan, zelfs de kamer niet verlaten. De pen schoot opnieuw de hoogte in toen hij binnenkwam en uiteraard wanneer hij de lucifer aanstak en het blad verbrandde.

Het stemde hem tot nadenken.

Woordeloos communiceren bleek een feit!

De polygraaf bleef verbonden met de plant.

 

Een merkwaardig experiment

 

Toen hij de volgende dag inkopen deed, dacht hij aan het merkwaardig voorval met de plant. Bij wijze van experiment, stelde hij zich voor hoe hij bij thuiskomst de plant opnieuw zou verbranden en registreerde exact het moment van deze gedachte.

Wat gebeurde er?

Op hetzelfde moment als de boosaardige gedachte bij hem opkwam in de supermarkt, schoot de registratiepen de hoogte in!

Merkwaardiger: bij het ‘doen alsof’  was er géén reactie, bij het oprechte voornemen het écht te doen  reageerde de plant.

Hier is duidelijk sprake van woordeloos communiceren.

Nog merkwaardiger werd het wanneer hij twee dezelfde planten, elk in een andere kamer, aansloot en moest vaststellen dat de curven van beide polygrafen identiek gelijke waarden aangaven bij impulsen van buitenaf.

 

Empathisch vermogen

 

Er ging een wereld open voor Backster. Hij kon niet negeren wat hij gezien had. Hij hield papieren bewijzen in zijn hand. De curven waren exact een kopie van elkaar. De twee planten deelden dezelfde gevoelens.

Hij begon met mensen te experimenteren. Aangekoppeld aan de polygraaf werden, bij het bekijken van foto’s en video’s, de onuitgesproken gedachten geregistreerd: ze hadden een invloed gehad op hun cellen: angst, woede, erotisch geprikkeld, onverschilligheid …

 

Is er dan méér tussen hemel en aarde???

 

 

Kunnen gedachten écht overgebracht worden en een meetbare reactie teweeg brengen?

Tot dit besluit kwam Backster. Het veranderde zijn leven. De ene proefneming volgde na de andere, waarbij hij telkens exact de tijd noteerde van de situatie.

De polygraaf loog niet: zijn plant reageerde op zijn gevoelens, gedragingen en omstandigheden. Alles werd keurig door de naald van de leugendetector geregistreerd, zelfs bij een afgesneden blad van de plant!!!

Woordeloos communiceren bleek geen fabeltje te zijn.

Zo kon hij ook vaststellen dat planten, naast hun empathisch vermogen, ook een geheugen en een onderscheidingsvermogen hebben.

Gedreven door zijn enthousiasme, ging hij verder en deed onderzoek op dierlijke cellen. Hij had wel gevoeliger instrumenten nodig om meer signalen te kunnen opvangen.

De elektro-encefalograaf (EEG) bleek uitermate geschikt te zijn, omdat deze hersengolven kan meten.

Van dierlijke cellen naar menselijke cellen was maar een zéér kleine stap.

 

Opzienbarende ontdekkingen

 

Witte bloedcellen, eicellen en zaadcellen werden getest … maar gescheiden van de “cel donor”. Zelfs op een afstand van een tiental kilometers reageerden beiden identiek. De emoties van de donor werden geregistreerd op exact hetzelfde moment als bij de cellen in het proefbuisje.

Cellen reageren dus bij het zien van ingrijpende omstandigheden, zoals oorlogsbeelden, verkrachting en woede.

Het bleek echter uitermate belangrijk te zijn dat de testen spontaan gebeurden.

Werden mensen op voorhand ingelicht over wat hen te wachten stond, bleken de uitslagen van de polygraaf niet te kloppen. Er kwam bij sommige proeven helemaal geen reactie.

Dat bracht hem naadloos naar iets waarvoor hij ‘natuurkundig’  geen uitleg had …

Tenzij … er draadloze verbindingen zouden bestaan tussen alles wat leeft en waar we geen grip op hebben.

Zou woordeloos communiceren dan via golven/trillingen/frequenties mogelijk zijn?

 

 

Daarover zal ik het volgende keer in deel 2 hebben: blog 55

Via deze link kan je me persoonlijk bereiken met je vragen, noden en concrete hulp.

De minste weerstand ondervind je wanneer je mét de stroom meegaat. Je wordt moeiteloos meegenomen door de kracht van het water.

Het verschil echter wordt bepaald door de manier waarop jij je in het water bevindt.

 

 

Ben jij als een stuk drijfhout, dat weerloos overgeleverd is aan de stroming? Dat tegen elke hindernis aanbotst en mogelijk van links naar rechts geslingerd wordt?

 

 

 

 

 

Of stuur je je bootje vakkundig en doelbewust door de wildste rivier? Geniet je van het samenspel én de weerstand die je ondervindt, wanneer jij de richting bepaalt?

 

 

 

 

 

Het wonder van het water

 

Observeerde je al eens een waterdruppel? Deze neemt – zolang water bestaat –  altijd de weg van de minste weerstand.

 

 

Nog nooit verplaatste een druppel zich uit zichzelf omhoog!!! Hoe klein de hoeveelheid ook is, ze gaat steeds omlaag.

 

 

 

 

 

En zit water, onderling verbonden met elkaar in twee buisjes, staat het, na wat heen en weer geschommel aan beide kanten even hoog.

Logisch … zeg je dan …

Wat normaal is vinden we zo gewoon, zo natuurlijk. We staan er niet bij stil.

 

Ergens op een hoogvlakte zoekt water een uitweg. Het stuwt, door de onderliggende druk, door de aardkorst heen: het is een bron geworden. Het water blijft stromen, omdat de voorraad groot is. Het sijpelt en vormt een beekje, dat langzaam zijn weg zoekt naar lagere gedeelten.

Kan het echter niet weg, vormt er zich een plas, een vijver om dan een meer te worden.

Maar het water zal weglopen, hoe klein de mogelijkheid ook is.

De weg van de minste weerstand is ‘stromen’.

Het beekje zal stromen naar een lager gelegen punt, om daar uit te monden in een rivier, een stroom, de zee.

De zeespiegel … het laagste punt … eindstation!

Denk even aan de Rijn: hij ontspringt in Zwitserland en mondt in Nederland uit in de Noordzee.

In Vorderhein, in de Oberalpass, op een hoogte van 2345 m ligt de bron van de Rijn, waaruit het water, in een kronkelde beekje, een lager gelegen meer voedt, samen met het smeltwater in de lente: de Tomasee. Langs een smalle kloof, vloeit het water weg en begint zijn lange tocht van 1325 km naar de monding.

Het wordt een machtige stroom, die op sommige plaatsen tot 800 m breed is.

In Sankt Goarshausen komt een gigantisch obstakel: een scherpe bocht met slechts een doorgang van 110 m en een diepte van 25 m met rechts een hoge steile rots van 143 m. Daardoor ontstaan er gevaarlijke stromingen, waar menig schip gekapseisd is en gezonken.

Dit was de aanleiding tot de prachtige legende van de Lorelei : de beeldschone vrouw die vanop de rots schippers lokt met haar wondermooi gezang.

Het is een toeristische trekpleister bij uitstek in Duitsland.

Elke hindernis heeft haar positieve kanten!

 

Jouw leven is als een stroom

 

De liefde van twee mensen vormden de bron waaruit jij ontsprongen bent. Op dat moment ben je aan je lange tocht begonnen naar jouw eindstation.

Wat je onderweg allemaal zal tegenkomen is een groot geheim. Maar je kan erop vertrouwen dat de beweging er zal zijn. Zoals het water, zal je ook je weg zoeken.

Je lééft!

Word je nu geleefd of geef je zelf zin aan je leven?

Gedraag je je als een zwalpend stuk drijfhout of heb je de peddels stevig in de hand?

De weg volgen van de minste weerstand wil niet zeggen: je stuurloos laten meedrijven en dan nadien klagen dat het leven toch zó zinloos is!

Op de eerste plaats hoort er acceptatie te zijn.

NET DIT IS JOUW LEVEN! Van de bron tot de monding.

Je bent uit die ouders geboren, als zoveelste in de rij, jouw wiegje heeft dààr gestaan en nergens anders. Zoveel jaren heb je te leven en dàt en dàt zijn de hindernissen die je onderweg zal tegenkomen. Je LOT???

Er zijn dingen waar je niets kan aan veranderen.

Maar je hebt de keuze: wringend en wroetend stroomopwaarts of heerlijk meegaan en gedragen worden door het leven …

Je kan je tegen alles en nog wat verzetten, de rebel uithangen, het allemaal zo onrechtvaardig vinden … Het brengt geen zoden aan de dijk.

Toeval bestaat niet: het valt je toe!

Wanneer je de omstandigheden van je leven accepteert, pas dan kan je ermee aan de slag.

 

Elke hindernis is een groeikans en géén probleem

 

Kom uit je slachtofferrol. Het ‘arme-ikjes-gedrag’  siert je echt niet. Elke hindernis in je leven kan een verrijking zijn, een groeikans, wanneer je het vanuit dat standpunt wil bekijken.

Als rebel merk je de weg van de minste weerstand niet, omdat je dwars ligt en opstandig bent. Je hebt het gevoel dat alles zich tegen je keert: “waar heb ik dat toch verdiend?”

Groeikansen worden je op een gouden schotel aangeboden met een rode strik erom heen.

 

 

 

Ook al liggen er gigantische rotsblokken in je rivier, ga er rustig tussen door of omheen en stroom verder.

 

 

 

 

Je kan constant je leven lang beuken op die rotsblok, met je gezicht tegen de muur blijven gaan, enkel jij kwetst jezelf, de hindernis blijft. Accepteer ze, maak een keuze en ga verder.

Je hoeft niet alles te aanvaarden! Je leerde in vorige blogs de noodzaak je grenzen aan te geven en te bewaken: durven “neen” zeggen en consequent te werk gaan wanneer deze niet gerespecteerd worden.

De weg van de minste weerstand houdt niet in dat je in een bepaalde situatie niets zou te zeggen hebben.

 

Blijf niet zeuren over een weerstand in je leven

 

Ken je de uitdrukking: schiet niet op de pianist. Het is niet zijn stuk, hij speelt enkel dat wat de componist schreef.

Geef niemand de schuld van je situatie.

Flexibel, buigzaam, maar zonder je eigenheid te verliezen, kan je door het leven gaan. Als je je boot kent, weet je ook hoe ze zich onder moeilijke omstandigheden zal gedragen. Kapsijs je bij het minste? Krijg je water binnen, verzuip je in een vingerhoed?

Kies voor de weg van de minste weerstand, maar met heel je bewustzijn!

Dit wil ik, dat weiger ik!

Zoals water zijn weg zoekt en ook vindt, kan jij meedrijven naar je eindbestemming.

Wees dankbaar voor zoveel variatie in je leven. Het maakt je leven boeiend.

 

Via deze link kan je me bereiken voor persoonlijke hulp.

Gelukkig zijn is geen geschenk dat iemand je kan geven! Iets buiten jezelf maakt je noch gelukkig, noch ongelukkig.

 

 

 

Blijf je vechten tegen windmolens zoals Don Quichot? Denk je dat je de strijd moet aangaan tegen zaken van buitenaf, die je gelukkig zijn in de weg staan?

 

 

 

 

 

Gelukkig zijn is een keuze.

Je bént het of je bént het niet! Laat je je geluk van iemand of iets afhangen, is de kans groot dat je een hoopje zielige ellende wordt wanneer dit verdwijnt.

 

 

 

 

 

 

Jezelf overstijgen

 

Of dit je lukt, hangt enkel van jezelf af!

Tot vervelens toe had ik het in de laatste blogs over je denken. Je gedachten bepalen je staat van zijn. Je kan zelfs jezelf genezen enkel door middel van je gedachten!!! Dus kan je ook gelukkig zijn enkel door je gedachten.

Een gedachte op zich is eigenlijk een nog-niet-gerealiseerde  emotie. Ze is nog niet gematerialiseerd, ze kreeg nog geen daadwerkelijke vorm. Alles wat zich afspeelt in onze neocontrex (de plaats in de hersenen waarmee we denken) is géén commando voor de frontaalkwab om aan de slag te gaan. Je kan duizenden gedachten denken, die geen enkele impact hebben op je fysische wereld. Het raakt je koude kleren niet, laat je Siberisch koud of is de ver-van-mijn-bed show!

Het wordt pas anders, wanneer je de gedachte gaat omarmen – weet je nog?

Het denken wordt voelen en de herkomst verandert van plaats: het vertrekt dan vanuit het limbisch brein (de plaats waar we voelen)

Dan kan het échte werk beginnen! Alles is in jezelf voorhanden om elke wens te vervullen! Oók gelukkig zijn!

 

Wat is eigenlijk gelukkig zijn?

 

Perfect evenwicht! Niet het verlangen om alles naar je hand te zetten, zodat jij op kousenvoeten door het leven kan gaan, ten koste van anderen … maar het inzicht dat je de tegenstrijdigheden van het leven in harmonie krijgt, hebt en behoudt; het besef dat je de dualiteit, de polariteit van de dingen als perfect kan ervaren.

Na elke piek komt een dal, na de dag komt de nacht …

Zó zit het leven gewoon in elkaar.

Dat houdt in dat je:

• welbewust kan glimlachen bij tegenslagen
• wél kan liefhebben, wanneer anderen boos zijn
• vriendelijk bent bij vijandigheid
• gewoon ‘vaststelt’ wanneer anderen veroordelen
• in mogelijkheden blijft geloven wanneer anderen agressief zijn
• je ‘héél’ kan voelen bij verdeeldheid
• kan geven wanneer er werkelijk nood is
• gelukkig kan zijn ook al ben je alleen

 

Mededogen is je eigen mogelijkheden inzetten om de mogelijkheden van anderen te vergroten.

Dit wordt als bovennatuurlijk beschouwd: het druist in tegen de gewone gang van zaken.

Mensen moeten kunnen klagen! Ook al is het nú even goed, ‘weet je wel hoe erg het gisteren was???’  Men kan het écht niet laten.

Vraagt iemand je: “hoe gaat het met je?” en je zegt: “héél goed, dankjewel”, valt zijn mond open van verbazing!!! “De lotto gewonnen, een nieuw lief, een andere job???”

Het lijkt echt niet natuurlijk als het goed gaat.

 

Woorden wekken, voorbeelden trekken

 

Ervaar je zelf ook hoe verdomd moeilijk het is om een gebruiksaanwijzing toe te passen bij de installatie van een mobieltje of een nieuw toestel?

Maar doet iemand je het voor, zodat je het ziet, is het de eenvoud zelf. Dan lijkt het kinderspel.

In leuk gezelschap is het zo gemakkelijk om ook opgewekt te zijn: in een euforische groep mensen móet je gewoon mee uitbundig zijn …

Ben je in het gezelschap van een hoop “azijnpissers” wordt het echt moeilijk om de moed erin te houden.

Wat zie jij wanneer je rondom je kijkt?

Een hoop zielenpoten, die elk moment kunnen verzuipen in het leven en die je hele avond om zeep helpen met hun eeuwig gezeur!

 

 

Of je laat dit toe … of je wordt zelf een lichtbaken! Een vuurtoren …

Wacht niet tot anderen het licht in de duisternis zijn. Start nú!

Van alles wat je uit mijn blogs kon leren, kan je de vruchten plukken. Pas toe wat je leerde.

 

De schakelaar om “de knop om te draaien”

 

Mensen zeggen zo vaak: “ik kan de knop niet omdraaien!”

Inderdaad: ze weten écht de knop niet staan.

Nochtans die knop is er!!!

Grapje??? NEEN!!!

 

 

Ons lichaam heeft wel degelijk letterlijk een schakelaar,

om de knop op “on” te zetten of op “off”.

Daar schik je gigantisch van, hè!!!

 

 

 

 

Maar gelukkig voor ons zit hij niet ‘in’ ons hoofd, anders moesten we telkens een ingreep laten doen in het ziekenhuis om van stand te veranderen. Tenzij we over een afstandsbediening zouden beschikken.

Moeder Natuur heeft het weer zeer goed geregeld.

Denk eens even aan een heel blije gebeurtenis uit het recente verleden.

Neem je tijd en kijk wat er fysisch gebeurt: je mondhoeken gaan omhoog en er ontwikkelt zich een glimlach bijna tot aan je oren!

Op dat moment zijn er VIER spieren actief, waardoor je:

1. mondhoekjes omhoog gaan: je glimlacht!
2. borstkas uitzet zodat er méér zuurstof binnen kan komen
3. hart één slagje méér gaat slaan, met het logisch gevolg dat je:
4. bloed krachtiger door je aderen stroomt …

Neem de proef op de som. Haal je iets voor de geest waar je vreugdevol aan terugdenkt.

Doe rustig, neem je tijd!

Zie het vanuit dit standpunt.

Daadwerkelijk heb je op dat moment je schakelaar op “on” gezet en het gevolg is gewoon héérlijk.

 

Nu gaan we bewust naar de keerzijde van de medaille kijken.

 

Denk nu aan iets zéér pijnlijks uit het verleden, maakt niet uit wat …

Neem je tijd.

Je ziet het voorval kristalhelder vóór je.

Let nu eens op je gelaatsuitdrukking.

Je mondhoeken staan HELEMAAL naar beneden. Ja toch …

Op dat moment vindt er een metamorfose plaats, maar in NEGATIEVE zin.

Waar er voorheen VIER spieren in werking traden, gaan er nu 107 aan de slag!

• je mondhoeken trekken omlaag
• je voelt een bandijzer rond je hals dat je de adem afsnijdt
• éénzelfde bandijzer rond je borstkans beneemt je de adem
• je hart vergeet één slagje te slaan
• je bloed stroomt daardoor even minder
• tranen moeten gemaakt worden
• rechter oog: tranen moeten gedroogd worden
• linkeroog: tranen laten vloeien
• tranen drogen met je zakdoek die in je broekzak zit!!!!
• snottebellen maken en je neus snuiten …

107 spieren zijn er nodig om deze klus te klaren!!!

Denk maar even dat je een carpaal tunnelsyndroom  hebt aan je pols (een knobbel die je bewegingsvrijheid belemmert,) of een tenniselleboog die pijnlijk oplicht bij elke beweging, dan wordt je zakdoek nemen uit je broekzak héél pijnlijk, gewoon om je tranen te drogen en je neus te snuiten …

107 spieren heb je nodig om dàt allemaal te doen!!!!!

Aangezien het menselijk ras af en toe toch aan de luie kant is … waarom zou je 107 spieren gebruiken wanneer je het met VIER kan doen???

Gelukkig zijn heeft een schakelaar en die bevindt zich letterlijk in je mondhoeken!

 

Omhoog  =  4 spieren gebruiken en oprecht gelukkig zijn!

Omlaag  = 107!!! Met het logisch gevolg dat je negativiteit bestelt!

Wie is zo idioot???

Bij het eerste wordt het welbevinden over de ganse lijn, wat de omstandigheden van je leven ook zijn.

Bij 107 is het kommer en kwel, pijn en verdriet, een zielig hoopje ellende!!! Je zette de schakelaar op off.

Wat kies jij???

Gelukkig zijn is enkel jouw verdienste!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4                       of                      107

 

Gelukkig zijn is zó eenvoudig!

Via deze link kan je me bereiken om de weg te vinden naar een heerlijk en evenwichtig leven: de weg naar gelukkig zijn!

Lees ook blog 82 

Onbegrensde mogelijkheden liggen voor jou verborgen! Ik licht voor jou een tipje van de sluier op …

 

 

Zit je gevangen in een vastgeroest denkpatroon, in je ziekte, die je in bed of in een rolstoel gekluisterd houdt? Dan wordt het tijd voor een wake up!!! Een wakkerschudder!

 

 

 

 

 

Je màg in je beperkingen blijven leven: het is jouw keuze. Maar als je zo een ingesteldheid hebt, wordt het conditionering: zoals het gisteren was, is het vandaag en morgen zal het net hetzelfde zijn!

 

 

 

Het kan anders …

 

 

Eeuwen geleden zij Iemand eens tegen een lamme:

“Sta op, neem je bed op en ga …!!! ”

Hij stond recht en was genezen. Hij geloofde dat het kon en het gebeurde!

Moest ik nu tegen jou zeggen:” Kom uit je rolstoel en ga …”, zou je geloven dat het je echt zou lukken? Denk het niet …

Als je alle blogs gelezen hebt, weet je dat het kan om een nieuwe werkelijkheid te creëren. Er zijn onbegrensde mogelijkheden.

Je moest door herhaling, de nieuwe verbindingen in je hersenen verstevigen. Anders gaan denken en dit ook daadwerkelijk beleven alsof het zich al gemanifesteerd heeft. Je onderbewustzijn kent het verschil niet tussen de realiteit van het denken of de realiteit van het voelen.

Ook kreeg je mee dat je lichaam signalen uitstuurt om iets duidelijk te maken: dit wordt in de reguliere geneeskunde een ziekte genoemd. De werkelijke doelstelling van dit signaal ontgaat hen helemaal: het moet door medicatie zo vlug mogelijk verdwijnen: wat men dan genezing noemt.

Duikt er dan ergens anders een nieuwe ziekte of kwaal op, staat een hele apotheek klaar om je óók dààr weer vanaf te helpen …

Je bent pas ongeneeslijk ziek wanneer Big Pharma nog geen scheikundige samenstelling gevonden heeft om je beter te maken!!! (of er wél eentje heeft, maar die niet genoeg geld opbrengt … en er dus in alle talen over zwijgt!!! )

Ook hier heb ik het al uitvoerig over gehad.

 

Wat speelt er mee?

 

De hamvraag … wat levert deze ziekte of kwaal je op???

Zo heb je het nooit bekeken. Je dacht dat het je overkwam!!!

Ik had het in blog 45 over kiezen voor lijden … Wanneer nu de voordelen van dat lijden groter zijn dan de nadelen, krijg je eigenlijk dat wat je verlangt, waar het je om te doen is.

En dit kan zéér ver gaan. Je hoort me niet zeggen dat het altijd een bewuste keuze is. Maar het onderbewustzijn is veel sterker dan het bewustzijn. De impact is veel groter.

Zonder dat je het beseft en omdat je niet weet dat er onbegrensde mogelijkheden voorhanden zijn, ga je je ziekte gebruiken als een knuffel, een wapen, een muurtje waarachter je je kan verschuilen. Je zet je ziekte in om iets te bereiken.

Waarom zou je dus je ziekte opgeven?

Je merkt dat het werkt, want als je gezond bent ziet de wereld er voor jou héél anders uit.

 

 

Mogelijk heb je een zeer agressieve vader die je als kind helemaal niet netjes behandelde: schreeuwen, fysiek geweld, zoals slagen en verwondingen, mentale verkrachting en in het ergste geval incest. Weerloos moest je dit ondergaan en het heeft diepe sporen nagelaten. Vanuit machteloosheid is er een reactie gekomen. Je hebt een ziekte gecreëerd waardoor je buiten schot bleef. Vader was wél lief wanneer je ziek was, koorts had, kwetsbaar was. Dan werd je gespaard van zijn woedeaanvallen.

Hoe ongeloofwaardig het ook kan klinken … je lichaam gaat je helpen om een beschermende muur om je heen te bouwen. Wat zich aan de andere kant van de muur bevindt is véél bedreigender dan het ongemak dat je van je kwaal of ziekte ervaart.

 

Breng de verandering zélf tot stand

 

Jij hoeft niet te lijden onder wat een ander je aandoet!

Als je klein bent, liggen de kaarten anders. Dan heb je echt nog niet veel in de pap te brokken: je moet lijdzaam  ondergaan, wanneer niemand voor je opkomt!

Een héél ander verhaal wordt het wanneer je groter bent en inzicht krijgt, waarom dingen zich op deze manier manifesteren. Er worden onbegrensde mogelijkheden zichtbaar.

Je hoeft écht niet langer aan je rolstoel gekluisterd te blijven, wanneer je de oorzaak achterhaalt, waarom je jezelf dit aandoet, waarom je voor deze optie kiest! Ook al heb je volgens de reguliere geneeskunde MS en zie je op scans dat heel je centraal zenuwstelsel in je ruggengraat aangetast is.

Er zijn onbegrensde mogelijkheden, het sluimerend potentieel: die 95% onbenutte hersenactiviteit.

Zolang jij in je oude denkpatroon blijft zitten, houd je de oude verbindingen in je hersenen in stand: woede, frustratie om zoveel arrogantie van je vader, machteloosheid, pijn, verdriet … Deze gevoelens houden je gevangen in je rolstoel: enkel daar voel jij je veilig.

Zet iets anders tegenover je oude gevoelens:

• Woede kan medeleven worden
• Frustratie kan geduld worden en dankbaarheid
• Je kan schepper worden i.p.v. in je slachtofferrol te blijven hangen.
• Verdriet kan getransformeerd worden in vreugde en welbevinden
• Het verleden kan heden worden
• Overleven kan creëren worden
• Je ‘zelf geschapen’ gevangenis kan vrijheid worden

Verbreek de oude verbindingen, door je je een nieuwe ‘staat van zijn’ voor te stellen, de ervaring die dit met zich meebrengt, het gevoel te doorleven, dat daarbij past en je nieuwe denken dat daaruit voortvloeit herhaaldelijk aan je hersenen door te geven.

Zo boor je de onbegrensde mogelijkheden aan.

Herlees blog 46 waarin ik je dit duidelijk maakte. Voel  je kerngezond en je hersenen beginnen te werken aan het nieuwe project dat je doorgeeft.

Welke ziekte je ook hebt, er ligt steeds een onverwerkt trauma aan de basis.

 

Hulp kan soms écht nodig zijn!

 

Jaren geleden kwam ik in contact met een echtpaar, waarvan de dame al geruime tijd in een rolstoel zat, niet in de mogelijkheid om ook maar iets zelf te doen. Voorheen was ze vitaal, levenslustig, aangenaam gezelschap.

Tot er op de werkvloer een zeer ingrijpend voorval plaats vond, waar ze getuige van was, zonder zelf enige hinder ervan te ondervinden.

Ze bleef als verlamd  “aan de grond genageld staan”.

Het heeft haar hele leven veranderd. Eens thuis heeft de verlamming zich voortgezet: het was de enige manier om niet meer te moeten gaan werken! Hoe men ook op haar inpraatte, het kon niet baten.

Het lange inactief zijn had natuurlijk haar spieren enorm afgezwakt: ze zakte letterlijk door de benen.

Na overleg met haar man én hààr goedkeuring, besloten we hypnose toe te passen om het trauma los te laten.

Een camera werd geïnstalleerd en de band begon te lopen. Het resultaat is dus daadwerkelijk gefilmd.

Op het moment dat ze in diepe trance was, gaf ik haar het bevel rustig recht te komen uit haar rolstoel, rond de tafel te wandelen, die aan de andere kant van de living stond en zo terug in haar rolstoel te gaan zitten.

Zonder enige twijfel stond ze recht, zocht haar evenwicht (nodig omwille van de zeer verzwakte spieren) en stapte langzaam, maar zonder enige aarzeling, het opgelegde rondje heen en terug.

Eens uit trance herinnerde ze zich niets van wat gebeurd was, tot we de opname afspeelden op haar tv. Tranen rolde over haar gezicht. Haar man sloot haar liefdevol in zijn armen: de hel was voorbij … dachten ze beiden.

“Dikke, dikke dankjewel, hoe is zoiets mogelijk … een wonder is geschied!”

Helaas: ze aanvaardde het bewijs NIET dat het mogelijk was om, uiteraard – mits fysiotherapie – de spieren te versterken, daarna weer normaal te kunnen stappen.

Er was niets mis met haar lichaam!!!

Dit zou betekenen dat ze – eens terug perfect functionerend – weer moest gaan werken. En dàt wou ze niet.

Ze koesterde het wereldje van voorheen: iedereen bezorgd om haar, het medelijden, het medeleven, onverdeelde aandacht.

Je moet dus bereid zijn om je oude denkpatroon los te laten.

Het lichaam kan álle veranderingen – die jij wenst aan te brengen – bewerkstelligen.

Denk aan de stamcellen die alles kunnen maken!

Zoveel onbegrensde mogelijkheden liggen te wachten om benut te worden!

 

 

Via deze link kan je contact met me opnemen. Ik beantwoord graag je vragen of zoek samen met je naar de oplossing van je probleem. Het hoeft écht niet te blijven zoals het tot nu toe was.

Begeren is een verlangen, hebben is verveling! Twee uitersten.

Wààr bevind jij je? Word je van het ene naar het andere geslingerd?

 

 

 

Blijf je zoeken naar de naald in de hooiberg? Houdt het verlangen “iets te bezitten” je wakker? De begeerte is je drijfveer, je motivatie.

 

 

 

Het wordt een obsessie, welke begeerte het ook is … een partner, een fijn gezin, een goede job, geld, rust, vrijheid, alleen zijn … Je wil en je zal het hebben.

Maar eens bereikt, draait het heel anders uit: het “hebben” wordt opeens verveling.

De verliefdheid verdwijnt, kinderen zijn een last, de job is toch ook dàt niet, geld garandeert geen geluk, je kan niet stilzitten: want rust roest, nu bèn je alleen en vrij, maar de muren komen op je af … je hebt het gevoel te stikken.

 

Zoek het niet buiten jezelf

 

Begeren is een verlangen, niets méér, niets minder. Het is iets dat buiten jezelf ligt en dat je wilt grijpen om te bezitten. Je denkt dat het een meerwaarde zal zijn in je leven. Je hebt het gevoel iets tekort te hebben, dat je moet aanvullen om héél te zijn.

 

 

Op het ogenblik dat iets je bezit wordt, verandert de alchemie.

In een relatie waar ‘geliefden’ ‘echtgenoten’ worden, verandert de tegenwoordige tijd in de verleden tijd: ze hebben echt van elkaar genoten !!! Het is over, voorbij!!! Zodra je iets je eigendom noemt, is het prijskaartje: verveling.

Een kinderwens kan zo groot zijn, dat er geld noch moeite gespaard wordt om deze te realiseren. Nadien wordt het een heel ander verhaal … Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn!

Zoveel moeite gedaan om dié job te bemachtigen, maar je stelt vast dat de collega’s dààr even ambetant zijn als op je vorig werk …

Geld, rust, vrijheid, alleen zijn … Wanneer je het hebt, gaat het je vervelen en je gaat op zoek naar nieuwe uitdagingen.

Iets buiten jezelf geeft nooit voldoening: niet de begeerte ernaar, ook niet het hebben.

 

Waarom begeer je zoveel?

 

Je wil je hechten aan iets of iemand: begeren is een verlangen!!!

Maar gelijk welk bezit maakt je tot een slaaf. Je voelt je gebonden en ingelijfd. Je hebt een verantwoordelijkheid op je genomen: het zorgen voor … of omgekeerd: verwachten dat een ander voor jou zorgt, omdat jij niet zonder kan!

Bezitsdrang maakt het bezit tot “een ding”. Als de wens in vervulling gaat, verdwijnt het voorspel. Wanneer het zijn functie gehad heeft verdwijnt het spel. Op álle vlakken. Je bent slaaf geworden! En dan begint de strijd om wéér vrij te worden en te zijn.

Je mind is een ‘rare kwibus’ !!! Alles wat hij (dus jij ) krijgt, gaat op de duur vervelen en wat hij (dus jij ) niet kan krijgen, blijft hij (dus jij ) nastreven.

Wanneer je alleen bent, verlang je – bewust of onbewust – naar enige vorm van slavernij, één of andere gevangenschap. Wanneer je gevangen bent, snak je naar vrijheid!!! Slaven verlangen naar vrijheid en vrije mensen verlangen naar gelijk welke vorm van slavernij!

Te zot om los te lopen … ja toch???

 

Begeren vanuit een tekort is gedoemd tot mislukken

 

Nu je weet dat je mind ALTIJD het tegenovergestelde wil, kan je gaan kijken naar je werkelijke motivatie van je begeerte.

Want heb je wat je begeerde, gaat het mis. Je wéét het vanuit jarenlange ervaring! En toch herhaal je dit gedrag keer op keer.

 

Het gras is altijd groener aan de overkant!

 

Begeren is een verlangen. Wil je je hechten, ben je eigenlijk jezelf verloren.

Vrij zijn, werkelijke vrijheid, betekent dat niemand je slaaf  is en dat niemand jou tot slaaf  kan maken. Daarvoor is er inzicht nodig: het weten dat je genoeg hebt aan jezelf, dat je in harmonie bent met jezelf! Je hebt niemand NODIG om in evenwicht te komen, te zijn en te blijven. Je bent  gewoon in evenwicht. Het middelpunt tussen de twee uitersten, ben jij! Denk aan de wip in blog 49. Jij bent getuige.

Wanneer dit diep tot je doordringt, kán je met iemand delen, zonder afhankelijk te worden, zonder je te hechten. Je kan liefde delen, geluk, je gelukzaligheid, je stilte … Dit is een vorm van delen, maar niet van afhankelijkheid.

Oók wanneer er niemand is, blijf je even gelukkig en is alles goed en perfect in evenwicht.

Wanneer je niet alert ben, ga je je hechten. Gehechtheid is als een schimmel. Hij woekert onderhuids en vernietigt je eigenwaarde. Je gaat je aan alles vastklampen om je veilig te voelen. Eigenlijk ben je niet geworteld, gegrond in jezelf. Je bent vergeten wie je feitelijk bent, waardoor je het zwaartepunt bij iets of iemand anders legt, in plaats van bij jezelf. Je geeft alles uit handen, zo word je afhankelijk.

 

 

 

Maak je los van alles wat je bindt. Je ketent jezelf! Stap naar je eigen vrijheid: de brug is er: nu jij nog … ga … aarzel niet!

Kan of mag je dan niet meer liefhebben?

 

Ohhhh … jawel!

Wanneer je in staat bent, zonder verwachtingen en voorwaarden te delen, ben je bekwaam om echt lief te hebben. Je deelt dan gewoon omdat je vol zit, omdat je zoveel hebt dat overstroomt. Die overstroming van jezelf heet LIEFDE, een vloedgolf die als een tsunami de anderen raakt. Richt je je liefde op één persoon, ligt gehechtheid op de loer, want wat je hebt, gaat je dan gauw vervelen. Open je je hart voor het hele universum, dan wordt het toewijding!

Het hele gebeuren is jouw groeiproces als mens.

Raak niet in paniek.

Het leven reikt je zoveel omstandigheden aan, waarin het mogelijk is weerstand te voelen. Zonder weerstand zijn er geen evolutiemogelijkheden. Je kan niets leren in een lege ruimte.

Een hindernissenparcours in de gymzaal of in de vrije natuur is een ware uitdaging.

Leer je uit je blunders, wordt het volgende keer zoveel gemakkelijker. Eens geleerd, beheers je het. Met vallen en opstaan: je kan maar één keer leren fietsen of zwemmen: nadien verleer je het nooit meer. Na 10, 20 jaar kan je nog steeds zwemmen!

Hoogstwaarschijnlijk wordt het geen 100 m in 46,91 seconden, maar je geraakt veilig en wel aan de kant!

Je hele leven is één groot hindernissenparcours!

Begeer niets: begeren is een verlangen, want, vergeet dit nooit meer: eens je het hebt gaat het je vervelen.

Je kunt niet vechten tegen gehechtheid, want als je er in slaagt het éne los te laten, kijk je al verlangend vanuit je ooghoek naar iets nieuw om je aan vast te klampen. Zo werkt je mind!

 

Via deze link kan je me bereiken voor alle informatie en coaching.

Gemiste kansen ben je kwijt!!! Je kan ze onmogelijk terughalen. Heb jij ook zo’n uitstelgedrag?

 

 

Wanneer iemand je op iets wijst dat niet écht oké is, hoe vaak gebruik jij dan de standaarduitdrukking:     “ja … ik wéét het … !!!” Krijg je dan ook als antwoord: “en, wat dóe je met je wéten???”

 

 

Je bent je blijkbaar niet bewust dat je maar één enkel NU-MOMENT hebt, waarin je iets kan doen en dat de tijd langzaam en onopvallend gestaag verder schrijdt. Daardoor maak je je niet de geringste zorgen en denk je dat je nog álle tijd van de wereld hebt.

 

 

Je leeft je leven, zoals je dit al jaren doet. Er is geen haast bij. “Morgen zal ik …”

Daar zijn je gemiste kansen!

 

Je uitstelgedrag

 

Ligt luiheid aan de basis van je uitstelgedrag of is het de macht van de gewoonte?

Schiet je pas in actie wanneer de  ‘deadline’  in zicht komt en de tijd begint te dringen?

En … hoe vaak red je het dan niet meer, is dàt wat af moest zijn, niet klaar??? Welk excuus gebruik je dan?

 

“Weten” is nutteloos, wanneer ‘de mind’ denkt dat er tijd genoeg is!

Je kan niet argumenteren met de tijd: die is ongenadig, onverbiddelijk! Om is om!!!

Wat je allemaal met jezelf moet doen om te transformeren, (blog 48) om een nieuw wezen te worden is zovéél werk, dat je elk moment moet benutten. Je hebt geen tijd te verliezen. Blijf het dus niet uitstellen, verspil je leven niet. Het zijn gemiste kansen.

Weten wat je met je leven wil is 1,

zelfverzekerd aan de slag gaan om dat te bereiken is 2.

Laat de inhoud van de vorige blogs diep tot je doordringen. Zorg dat je begrijpt wat er bedoeld wordt.

 

Begrip moet tot actie leiden

 

Zolang je iets wéét, blijf je ter plaatse trappelen. Pas wanneer je je inzicht in de praktijk omzet, heb je het werkelijk begrepen. Weten is geen begrip. Het  je-bekend-zijn-van-iets, zet je niet aan tot daden. Je slaat het op: het is enkel informatie. Zo kan je een hoofd vol goede informatie bezitten en toch als een wrak door het leven gaan.

Begrip betekent actie.

 

Wanneer je iets begrijpt, begin je er onmiddellijk mee te werken, want je bent overtuigd dat het je succes zal opleveren.

Het moet echter wel je eigen kennis zijn waardoor je tot begrip gekomen bent en niet ‘van-horen-zeggen’. Zorg dat het geen gemiste kansen zijn.

 

Want:

• het is ‘vijf vóór twaalf’: het moet nú gebeuren!
• bekendheid is geen begrip
• kennis moet waarheid worden

 

Gemiste kansen

 

Om iets te doen moet je zelfverzekerd zijn, geloven in je eigen kracht en de bereidheid hebben om aan de slag te gaan. Enkel wanneer je vanuit je eigen ervaring tot het besef komt dat het inderdaad zo werkt, wordt het jouw waarheid.

Je kan de klok niet terugdraaien en gemiste kansen oprapen. Ze zijn wég!!!

Al de voorbije jaren heb je kennis opgedaan. Die werd je door iets of iemand aangereikt. Gewoonlijk herinner jij je de situatie waarin je de kennis opdeed. Soms kristalhelder, soms vaag. Je richt je dus naar buiten: naar de ‘aanreiker’ van de kennis.

Maar het is geen éénrichtingsverkeer! Jij bent diegene die de kennis opdeed: dus het gaat nu niet enkel naar het object, maar de aandacht moet ook naar de ontvanger gaan: dus is kennis tweezijdig: de gever en de ontvanger.

Wijsheid is toegepaste kennis! Het in de praktijk omzetten van wat je wéét, maakt je tot een wijs mens. Geen gemiste kansen meer.

Wanneer je je bewust wordt van je kennis, deze tot een begrip maakt en daadwerkelijk handelt, dan grijp je elke kans met beide handen.

 

Je evenwicht bewaren

 

In blog 38 had ik het over een deuk in je auto! Jij bent de eigenaar van de auto, maar je bent de deuk niet!!! Er is een object en een subject.

Ofwel gaat je aandacht naar de deuk of je ervaart dat jij diegene bent die de herstelling zal moeten betalen. Het zijn twee uitersten.

Jouw aandacht is fundamenteel. Waar je je aandacht op richt vermeerdert in waarde, er wordt als het ware een nieuwe wereld geschapen. Onttrek je je aandacht ervan, valt ook die wereld weg.

Door je aandacht kan je dus werelden scheppen.

Je mind switcht constant van het ene naar het andere. In dit voorbeeld: van de deuk naar de eigenaar en omgekeerd.

Dit brengt je uit balans. Zet je nu een stapje achteruit, zie je van op afstand hoe dit in zijn werk gaat. Je bent getuige!

 

Wanneer jij je precies in het midden bevindt, bén je in het middelpunt.

Dit evenwichtspunt is ‘de getuige.’

Beiden moeten er zijn om een midden te hebben. De kunst bestaat erin dat jij precies in dat midden gaat “zijn”.

Dan heb je het centrum van het bestaan bereikt. Enkel daar ben je geworteld, gegrond, stil en gelukzalig: in dat centrum is geen dualiteit.

Gemiste kansen komen dan nog zelden voor!

Wanneer je je tegelijkertijd bewust wordt van het object (de deuk) en jij die de eigenaar bent van de auto, kun je tussen die twee in evenwicht komen. Veréénzelvig je niet met het ene óf het nadere, maar distantieer je ook niet van één van beiden: word je bewust van beiden !!! Zo kan jij de derde worden en de derde is een vrije positie. Met twee kun je bewegen, schuiven, balanceren en kan je tot een middelpunt komen.

Precies in het midden is er geen dualiteit, deze is maar een verlengstuk van jou, zoals de wip twee armen nodig heeft om op en neer te gaan.

Je kan heel gemakkelijk van het ene uiterste naar het andere gaan.

 

• Als je teveel eet kan je zeer gemakkelijk vasten: maar er een gedisciplineerd eetgedrag op nahouden is aards moeilijk. Matig eten lijkt onbegonnen werk!!!
• Als je teveel praat kan je gemakkelijk naar stilte overgaan: minder praten echter is een hele opgave.
• Je kan intens van iemand houden of deze hartsgrondig haten: onverschillig zijn is een ander paar mouwen.

 

Van het ene uiterste naar het andere gaan is kinderspel. Het midden houden is uitermate moeilijk.

“De gulden middenweg!!!”   

Je mind staat erop vóór iets te zijn of ertegen. Hij kan maar bestaan als er een contrast is. Hij kan enkel functioneren bij tegengestelden.

Ga jij nu bewust tussen de twee instaan, word je die getuige, waardoor je evenwicht gaat ervaren in je leven: word neutraal!!

 

Gemiste kansen haal je niet terug, dus benut ze in elk NU-MOMENT!

 

 

Via deze link kan je me bereiken indien je persoonlijk gecoacht wenst te worden, je vragen hebt, gehypnotiseerd of gemasseerd wil worden.

Werkelijk transformeren is als alchemie. Van lood goud maken …

 

Hoe vaak hoor je deze uitspraak:

“mensen verander je niet. Je kan toch van geen lood goud maken.”

 

Inderdaad!  “Jij” kan niemand veranderen! Hoe graag je dit ook zou willen en oh …  hoe vaak je het trachtte te doen. Echter zonder resultaat. Het blijft bij verwachten en de teleurstelling wordt werkelijkheid.

 

 

Al enkele blogs neem ik je mee op de wondere tocht doorheen de hersenen. Je leerde over de kracht van de gedachten, het doorbreken van oude gedragspatronen en de impact die dit op je heeft.

 

Niemand kan dit voor jou doen!

 

Enkel jij kan van ongekende mogelijkheden een nieuwe realiteit maken. Dit is een proces dat binnenin moet gebeuren.

Werkelijk transformeren kan alleen jij!!!

Eenieder gelooft heel diep vanbinnen dat hij in staat is tot grootsheid. Hij gelooft in zichzelf.

De confrontatie echter met de werkelijkheid heeft dit mogelijk afgestompt, zodat iemands zelfbeeld een flinke deuk heeft gekregen. Hier begint dan de vicieuze cirkel van het negatief denken, die een pijnlijke ervaring opgeleverd heeft, waardoor een gevoel ontstaan is die een nieuwe negatieve gedachte tot gevolg heeft.

Door de herhaling is conditionering ontstaan.

In blogs 32, 33 en 34 had ik het over lichaamsklachten. Ze zijn een signaal dat jij uit evenwicht bent. Hoe méér je uit evenwicht bent door onverwerkte emoties, hoe zieker jij wordt.

Ga je nu je heil zoeken in genezing van buitenaf: bv. medicatie, schiet je het doel voorbij.

Begin je te eten of te snoepen om mentale leegten te vullen, bereik je je ook doel niet.

 

Waarom niet?

 

Omdat je op de verkeerde trein stapt! Je wou naar de zee … maar in het station van Brussel Centraal stap je op de trein die naar het oosten rijdt en een heel tijdje later stel je vast dat je in Luik bent … Op zich is Luik géén probleem, maar jij wou ergens ànders aankomen. Dus moet je goed opletten welke richting je neemt.

Ben je niet alert, overkomt je steeds hetzelfde. Als mensen dus beweren dat je ‘iemand niet kan veranderen’  hebben ze eigenlijk gelijk. Niemand kan voor jou in Brussel op de goede trein stappen: ze kunnen het je wel met handen en voeten uitleggen en hopen dat je de juiste handeling stelt, maar daar blijft het bij.

 

Wat je moet weten …

 

Er wordt door wetenschappers beweerd, dat een mens maar 5% van zijn hersencapaciteit daadwerkelijk gebruikt. Dus 95% onbenutte voorraad … waar men niet bij kan! Er wordt óók beweerd dat Moeder Natuur niet verkwist. Alles wat ze gecreëerd heeft is zinvol: géén verspilling dus … tja … bizar …

In heel het menselijk lichaam is alles nodig. Zelfs de blinde darm … al weet men op dit moment niet exact wat zijn functie werkelijk is. Men komt er ooit wel achter.

Maar 95% hersenmassa blijkt ongebruikt te zijn!!!

Wat is geweten over de hersenen?

Onze hersenen zijn “een brei” die uit 75% zout water bestaat met daarin 100 miljard zenuwcellen, (neuronen) die rondzweven in deze waterige massa. In blog 43 zette ik een afbeelding van zo een hersencel: het lijkt wel een boom met veel vertakkingen die zich met elkaar kunnen verbinden of net de mogelijkheid bezitten om zich van elkaar los te maken: te ontkoppelen.

Dacht je nu dat elke hersencel maar één verbinding kan maken met een andere … dan heb je het helemaal mis. Dat kan gaan van 1000 tot 100 000 verbindingen. Van je neocontrex: ‘het gedeelte waarmee je denkt’ weet men dat er 10 000 tot 40 000 verbindingen per neuron (hersencel) bestaan.

Dus werkelijk transformeren kan enkel maar wanneer er in het brein andere verbindingen tot stand komen. Daarom moet je weten hoe het werkt.

Als je op je oude denkpatroon je leven leeft, verandert er niets: vandaag is gisteren, morgen is vandaag, dus je toekomst is je verleden …

Willen dat een ander verandert is dus zinloos.

In elke relatie wordt er getracht de andere te veranderen … zou toch handig zijn als manlief  zou denken, voelen en handelen als mevrouw … of ouders trachten hun kinderen naar hun hand te zetten omdat dat gemakkelijker is in de omgang.

Hoe méér moeite er gedaan wordt om de andere te veranderen, hoe groter de weerstand is van ‘het slachtoffer’.

Enkel de persoon zelf kan in het huidige moment werkelijk transformeren.

Over het ‘hier en nu’ heb ik het in blog 41 uitvoerig gehad.

 

Je kan geen nieuwe toekomst creëren wanneer je op het oude stramien van je denken blijft voort borduren.

Net zo min kan je een prachtige grote nieuwbouw zetten op oude kleine funderingen, tenzij je hetzelfde huis bouwt …

 

 

Wat is eigenlijk DNA?   (desoxyribonucleïnezuur)

 

Dit woord, samen met ‘genen’ wordt zo vaak gebruikt: maar wat is het eigenlijk?

Een spiraalsgewijs gedraaide ladder geeft zeer goed weer wat je je er moet bij voorstellen. Alles wat aangeeft dat “ik” “ik” ben, enig en uniek en niemand anders, zit opgeslagen in de ladder. Elke helft van de ladder heeft zijn partner aan de andere kant waarmee hij een paar vormt..

De gebruiksaanwijzing voor het maken van “eiwitten” (= proteïne: de bouwstoffen van ons lichaam) ligt opgeslagen ons DNA.

Genen zijn eigenlijk lange stukken DNA.

Elke cel in ons lichaam heeft die ladder!

Komt er nu een gloednieuwe gedachte binnen in de neocontrex (de plaats in je hersenen waarmee je denkt) wordt er ‘simplistisch gezegd’ een postbode uitgestuurd naar de cellen om tot de productie van eiwitten over te gaan, die nodig zijn om de exacte veranderingen tot stand te brengen.

Je DNA en je genen kunnen dus veranderen door de boodschappen die deze ontvangen vanuit je denken.

Werkelijk transformeren heb je dus zelf in de hand: het is niet je lotsbestemming.

Wil je van gelijk welke ziekte genezen, moet er enkel de juiste boodschap verstuurd worden om dàt specifiek eiwit aan te maken dat nodig is voor de realisatie van de bestelling.

Als je beseft dat 98,5% van ons potentieel DNA ongebruikt is en enkel wacht om ‘uit het rek gehaald’ te worden om verwerkt te worden, weet je dat je over een enorm vermogen beschikt.

 

Je hebt een sportwagen

in de garage staan en je blijft je dag in dag uit

met een driewieler voortbewegen …

 

Via deze link kan je me bereiken voor meer informatie en wanneer je persoonlijk gecoacht of gehypnotiseerd wenst te worden.

Overtuigingen veranderen vraagt inspanning en bewustwording. Niet zó evident, maar moeilijk gaat ook!

 

 

Van waar komen je overtuigingen? Door steeds dezelfde gedachtegang te doorlopen in een bepaalde situatie, waaruit dezelfde gevoelens volgen, wordt het een levenshouding. Dit specifieke scenario is je “staat van zijn” op dàt moment.

 

 

Herhaal je nu constant deze houding, is het een vast patroon en wordt het je overtuiging. Je gaat ze door herhaling programmeren: dus hersenverbindingen maken en je wordt emotioneel geconditioneerd. In die situatie kàn je niet meer anders dan zó handelen.

 

 

 

Je leven wordt een automatisme: je draait steeds dezelfde rondjes, echter zonder aankomstlijn!!!

De cirkel

 

Je overtuigingen veranderen kan niet zomaar.

Eigenlijk hoor je terug te gaan naar het verleden: niet om het te herbeleven … maar om te gaan kijken waar je overtuigingen ontstaan zijn. Als je ‘de wortels’ gevonden hebt, kan je ze ook uitroeien.

Oh … je kent hem wel … de brandnetel!

 

 

Zolang er één stukje wortel in de grond blijft zitten, groeit deze plant opnieuw. De kunst bestaat er dus in om álles te verwijderen. Daarvoor moet je grondig te werk gaan.

Neem je gedragingen eens onder de loep!

Wat is sterker dan je zelf? Welke handelingen stel je vanuit de macht van de gewoonte? En waar ben je zelf niet blij mee? Je moet dus de cirkel doorbreken om verandering mogelijk te maken.

 

Herkomst van de overtuigingen

 

Er zijn culturele overtuigingen, gebonden aan bepaalde plaatsen, waardoor normen en waarden van generatie op generatie doorgegeven worden. Dat is je erfgoed. Deze overtuigingen veranderen is onbegonnen werk: het beste is dat je dan gewoon verhuist!!!

Daarnaast zijn er je persoonlijke overtuigingen. Hier heb je wél iets in de pap te brokken. Het zijn de vruchten van een langdurig denkpatroon met de beleving van de daar uit voortvloeiende gevoelens. Bewust of onbewust zijn ze dus je eigen keuze!

Er zijn waarden die je met de moedermelk en de paplepel binnen kreeg. Ouders projecteren hun levensvisie op ‘het lege scherm’ van hun baby, peuter, kleuter. Zó hoor jij je te gedragen of de popjes gaan aan het dansen. “Als je je niet gedraagt, plak ik je achter het behang en verkoop het huis!!!”

Een machtspositie is in werking getreden: een strijd die je als kind verloren hebt. “Je zal luisteren, zolang je onder mijn dak woont en ik het hier voor het zeggen heb …”

Was je als kind een rebel, kreeg je de klappen. Of … je leerde hoe je je gedrag moest aanpassen en ging je liefde kopen door je voorbeeldigheid. “Wat brengt het me op???”

Hoe jij je als kind gedroeg in relatie tot je ouders en opvoeders ligt aan de basis van je huidige denken.

 

 

 

Je bent vanop jouw zeer kwetsbare plaats naar anderen en situaties gaan kijken.

Het heeft je een mening, een standpunt opgeleverd: positief of negatief. Je houding is door de jaren heen een overtuiging geworden.

 

 

 

 

Hoe denk jij over …

 

concrete situaties: is er dan:

faalangst, gebrek aan zelfvertrouwen, een minderwaardigheidscomplex, het niet durven “neen” zeggen?

Of behoren deze ingebakken overtuigingen tot je dagelijks denkpatroon?

je moet sparen voor je pensioen het geld gaat er sneller weer uit dan het binnenkomt ik zal gelukkig zijn als ik dàt heb: eens op pensioen, ga ik profiteren! dàt kan ik me niet permitteren je moet hard werken voor een goede beloning geld groeit niet op mijn rug of aan de bomen stel dat ik nu een boek lees, mijn huis ligt nog overhoop, er komt iemand binnen … !!!! wat zeg je dan nà je goedendag??? (sorry, zie niet naar de rommel???) je moet er altijd zijn voor een ander, anders ben je egoïstisch je moet je wegcijferen dàt kan je me toch niet aandoen, na alles wat ik voor je gedaan heb! schaam jij je niet???????? Ben je niet verlegen … !!!???? dàt … dat kan ik écht niet ik zie het niet zitten ik ben zó opgebracht, ik kan niet anders in onzen tijd … daar ben ik te oud voor ik heb het altijd gedaan je moest eens weten wat ik allemaal meegemaakt heb! ik ben onrechtvaardig behandeld door het leven het leven is niet eerlijk jij moest eens in mijn schoenen staan

 

Nog méér van dat …

 

Stof tot nadenken …

hoe lang blijf jij nog “vrijwillig” gevangen in je oude denkpatroon?

 

 

je moet verdraagzaam zijn niet naast je schoenen lopen/nederig zijn met je gezicht tegen de muur lopen … op de toppen van je tenen lopen op je tandvlees lopen je moet 7×70 keer vergeven een ander altijd op de eerste plaats zetten och … het is zinloos, daar kan je toch niets aan doen het is al altijd zo geweest dit verander je niet struisvogelpolitiek: ik doe dat ik het niet hoor of zie anderen hebben het veel erger dan ik, ik mag niet klagen ik troost mezelf met de gedachte … ik wil met niemand ruzie als ik dàt doe, gaat die andere zó reageren, dat kan je toch niet maken!!! wat gaan de “buren” zeggen … dat zijn ze van mij niet gewend van een muggenscheet geen donderslag maken van een molshoop geen berg of van een mug geen olifant vechten tegen de bierkaai/windmolens dàt is onmogelijk de kruik gaat zolang te water tot ze barst. je moet water bij de wijn doen. vrijdag de dertiende hout vasthouden van geen hout pijlen weten te maken in een zwart gat vallen door de mand vallen door het bos de bomen niet meer zien

 

Wat nu?

 

Overtuigingen veranderen lukt écht niet alleen!!!

Hier dus concrete hulp:

Kijk nu bij jezelf hoeveel overtuigingen uit bovenstaand lijstje, aangevuld met die uit je eigen leefwereld, het stramien van je denken vormen.

Het raster waarop jij je gedachten borduurt bepaalt je gevoelens en van daaruit je handelingen in het “nu”.

Wil je je overtuigingen veranderen moet je eerst accepteren dat ze voortkomen uit een denkpatroon van het verleden: bekijk ze voor wat ze maar zijn en wees bereid om ze los te laten. Ook al waren ze in het verleden mogelijk wáár, daarom zijn ze gedemodeerd op dit moment.

Ga het lijstje een voor een af en kijk er als toeschouwer naar. Buig dan heel bewust de inhoud van de uitspraak om naar een positieve affirmatie.

Laat me je even concreet helpen:

je moet er altijd zijn voor een ander, anders ben je egoïstisch …

je moet je wegcijferen …

 

Dat is er in gehamerd!!!

 

Dus zeg je nu:

 

“Ik ben er om te helpen waar nodig, maar geef mijn grenzen te kennen en ga deze streng bewaken. Wanneer ze niet gerespecteerd worden, laat ik dit duidelijk weten en zeg kordaat: “neen”.

 

Geloof dat je nieuwe denken nieuwe verbindingen maakt in je hersenen.

Blijf het herhalen.

Overtuigingen veranderen kan enkel op deze manier!

Plots ga je merken dat je een brug gevonden hebt naar de vrijheid!

 

 

Via deze link kan je me bereiken met je vragen, reacties of voor een persoonlijke coaching.

Beïnvloedbaarheid is een begrip waar men eigenlijk niet bij stilstaat. In de reclamewereld echter is het een prioriteit.

 

 

Impulsen die van buitenaf komen, worden door de zintuigen geregistreerd: het staat op je netvlies gebrand, het melodietje dat je hoorde, blijft in je hoofd hangen, een bepaalde geur roept onmiddellijk een fijn gevoel op of net eentje van afkeer …

 

 

 

Je bent je niet bewust hoe groot de beïnvloedbaarheid is op je doen en laten. Er kunnen zich enorme veranderingen voordoen in je gedrag. Het onmogelijke wordt mogelijk! Enkel en alleen door de impact van iets wat van buiten bij je binnenkomt. De graad van beïnvloedbaarheid heb je niet zelf in de hand: wel je gedraging! Daar ben je verantwoordelijk voor.

 

 

Programmatie

 

In de vorige blogs maakte ik je duidelijk welke invloed gedachten hebben op je hersencircuits en hoe er door constant dezelfde gedachte te denken én te doorleven er nieuwe hersenverbindingen gemaakt worden.

De invloeden van buitenaf zijn soms zó subtiel dat informatie als een dief in de nacht binnensluipt en je “pand gaat kraken”! Je hebt het vaak nog niet eens door dat je geïndoctrineerd bent door de reclame.

Ga maar eens na hoe jij je inkopen doet: koop je een ongekend merk of grijp je spontaan naar het product waarvan het beeld op je netvlies gebrand staat, door affiches of je beeldscherm?

Hoe groter je beïnvloedbaarheid is, hoe sterker je gedrag geprogrammeerd wordt in je hersenen. Door herhaling is het géén “zijden draadje” meer. Je staat er zelfs niet meer bij stil: de macht van de gewoonte heeft weer bezit van je genomen.

 

Draai het plaatje om

 

Wat van buiten naar binnen komt, kan omgekeerd óók. Beïnvloedbaarheid is een feit. Echter … niemand heeft bepaald dat dit éénrichtingsverkeer is!

 

Je kan naar een bepaald punt gaan of net vertrekken van dat punt naar …

Twee andere richtingen …

 

Dus moet het mogelijk zijn om je hersenen van binnenuit zodanig te manipuleren dat de gevolgen lichamelijk zichtbaar worden.

Nieuwe gedachten zetten de hersenen aan het werk, weet je nog?

Wil je in een bedrijf veranderingen doorgevoerd krijgen moet je naar de verantwoordelijke gaan om dit gerealiseerd te krijgen. Klop je bij de verkeerde persoon aan, bereik je je doel niet.

Onze hersenen bestaan uit verschillende delen … waarvan er hier maar enkele opgenoemd worden:

• Je neocontrex gebruik je wanneer je denkt: het is de zetel van je bewuste brein
• Het limbisch brein treedt in werking wanneer je voelt: daar zit het autonoom zenuwstelsel.
• Dan is er het cerebellum: dit is je onderbewustzijn: de harde schijf waarop alle opgeslagen info staat.
• Je hersenstam, die doorloopt naar de ruggengraat.
• En nog zoveel andere … elk met hun eigen specifieke functie.

 

Ons lichaam bestaat uit cellen, die – allen te samen –  je hele fysische persoon vormen. Moet er nu één of ander hersteld worden in je lichaam, moet je over bouwstoffen/ grondstoffen beschikken om de reparatie uit te voeren.

Daarvoor zijn er stamcellen in voorraad.

 

Stel je even voor dat je een opslagplaats hebt met degelijk, onbewerkt hout.

Je kan alles maken uit deze stam: het is een ruw potentieel.

 

Je kan planken zagen voor het maken van … een tafel, stoel, kast, kadertje, hek, wijnvaten … alles is mogelijk!

Zo zijn stamcellen je voorraad om iets nieuws te maken en/of te herstellen.

Snijd je in je vinger, moeten er nieuwe cellen aangemaakt worden om de wonde te genezen.

Er wordt een bestelbon verstuurd naar je hersenen en je autonoom zenuwstelsel voert de werken uit. Daar hoef jij je niet om te bekommeren.

Net zo min als je je zorgen moet maken over je hartslag, je ademhaling, het knipperen van je ogen, je spijsvertering, je bloedsomloop …

 

De dirigent

 

In je neocontrex, net achter je voorhoofd, zit je creatieve centrum: de frontaalkwab. Haar functie is: de mogelijkheid bieden nieuwe dingen te leren, dromen van nieuwe mogelijkheden, bewuste beslissingen nemen.

Wil je dus veranderingen aanbrengen in je lichaam, moet je via haar: de juiste persoon op de juiste plaats!

Op het moment dat jij je een totaal andere toekomst voorstelt dan je verleden tot nu toe was, heb je ‘de onverdeelde aandacht’ van je frontaalkwab.

Denk je:

“Hoe zou het zijn om een gezond lichaam te hebben of zonder deze beperking te leven”   (blog 44)

gebeurt er een wonder: binnen enkele seconde creëert de frontaalkwab:

• de intentie om gezond te zijn
• én het mentale beeld van hoe dit er zal uitzien.

 

 

Als directeur beslist ze wat er gaat gebeuren en dirigeert ze nu het geheel: het oude wordt het zwijgen opgelegd en nieuwe verbindingen komen tot stand. Totaal nieuwe cellen worden gemaakt om de zieke te vervangen, vanuit de voorraadkamer: nl. de stamcellen.

 

 

Wanneer jij je nu concentreert op een duidelijke intentie: “gezond zijn”, zal er spoedig een moment komen dat deze gedachte een ervaring wordt, waaruit een gevoel ontstaat, dat je een nieuwe gedachte laat denken: “een nieuwe staat” van ‘zijn’ wordt realiteit.

Van je neocontrex (je denken) gaat de impuls naar het limbisch brein (je voelen) waardoor het autonoom zenuwstelsel aan zijn veelvuldige taak begint. Zó gesofisticeerd, dat zelfs je genen veranderen, om het beoogde resultaat te bekomen.

 

Enkel jij maakt dit mogelijk

 

De beïnvloedbaarheid van je hersenen heb jij in de hand.

Denk je kristalhelder, vorm je je daar een duidelijk beeld van, dat je dan gaat doorleven, als een reële werkelijkheid, kijk je bewust naar het gevoel dat dit je geeft, ga je, door de nieuwe gedachte die daaruit voorkomt, je frontaalkwab beïnvloeden in positieve zin.

Werkelijk élke ziekte kan je op deze manier terugbrengen naar de oorspronkelijke staat van zijn: “gezond”.

Je bent ziek geworden van gevoelens die je niet de plaats kon geven die ze maar hadden. Ze hebben je jarenlang uit evenwicht gehaald: een hard woord van iemand kan levenslang op je maag blijven liggen … en dan schrik je dat je een maagzweer krijgt??? Dat je verbitterd wordt en galstenen krijgt …

Ook tumoren kunnen op deze manier volledig verdwijnen …

Je wist reeds dat je brein het onderscheid niet kan maken tussen de werkelijkheid en de verbeelding.

 

Speel dit dus uit:

je hebt alle troeven in de hand, zoals bij een kaartspel.

Jij komt er als grote overwinnaar uit!

  Via deze link kan je me bereiken, indien je persoonlijk gecoacht wil worden.

Kiezen is verliezen: lijkt logisch, want je kan maar één van de twee hebben. Je verliest dus altijd het andere!

 

 

 

Telkens zijn er twee mogelijkheden, waarvan er maar één benut kan worden. Je maakt een keuze: maar kiezen is verliezen. Blijkbaar is het: óf, òf, want én, èn gaat niet.

 

 

 

 

Zo kies je dus bewust of onbewust  voor lijden: want het ene sluit het andere uit. Dit wil ik niet, dus ga ik voor ‘gelukkig’ zijn. Hoe méér je kiest om gelukkig te zijn, hoe meer je je bewust wordt van het tegendeel.

 

Je kiest om te lijden!

 

“Neen!!!” zeg je heel kordaat!  Wie is er nu zó dom om voor lijden te kiezen??? En toch …

Het leven zit vol tegenstrijdigheden: dat is de polariteit, de dualiteit: het éne bestaat niet zonder het andere, dus: kiezen is verliezen.

Dag en nacht, licht en donker, warm en koud, droog en nat, hoog en laag, ebbe en vloed, warm en koud, rijk en arm, gezond en ziek, stilte en lawaai, lijden en gelukzaligheid, evenwicht en uit balans … en ga zo maar door …

Wanneer jij nu een keuze maakt tussen twee dingen die onafscheidelijk zijn, ga je lijden. Je accepteert maar de helft van een geheel!!!

Je beseft maar de waarde van iets, wanneer je het ander ook meegemaakt hebt: elke medaille heeft een keerzijde! Het ene aanvaarden en het andere afwijzen, betekent lijden.

 

 

 

Je kan niets afwijzen: twee vormen samen één geheel!

 

 

 

 

Het leven is een totaliteit maar tegelijkertijd is het constant in verandering.

Niets is blijvend.

Zeg je: “ik ga niet lijden, ik ga een gelukkige manier van leven kiezen,” klamp je je automatisch vast aan geluk! Je hoopt, je wil zo graag dat het blijvend zal zijn:

je maakt weer een keuze en kiezen is verliezen!!!

Want niets in het leven is blijvend: het is voortdurend in verandering. Lijden is het gevolg, omdat je geluk voorbij gaat … Je gaat gelukkige momenten ervaren, zeker weten, maar die gaan voorbij. Ga je je vastklampen aan iets veranderlijk, lijd je wanneer het weg is. Je bent zelfs niet in staat om er op dat moment intens van te genieten. Je bent al bang om het te verliezen en je denkt: “dit is écht te mooi om waar te zijn, dat kàn niet blijven duren,”  je gaat “hout vasthouden” om het goede niet kwijt te raken.

Het lijden komt sowieso en nú geniet je niet, want angst om te verliezen ligt al op de loer.

Je kan het leven niet opsplitsen in delen: doe je dit wel, móet je kiezen; het éne of het andere.

 

Je keuze is aan verandering onderhevig

 

Vroeg of laat is dat wat je gekozen hebt verdwenen en dàt wat je afwees, valt over je heen: je krijgt het deksel op je neus!

Het deksel hoort nu eenmaal bij de pot.

Je kan niet zeggen: “ik leef alleen overdag en vermijd de nachten … ik adem enkel in en weiger uit te ademen …”

Het hele leven is een ritme en daartussen besta jij.

Het ene vloeit in het andere over, maar kan ook niet op zichzelf bestaan. Niemand kiest voor lijden. Je maakte een keuze om gelukkig te zijn, maar net daardoor ben je ongelukkig. Je kan het geluk niet vasthouden, het ontglipt je steeds en dààrdoor lijd je. Wat je de ene keer gelukkig maakt, is mogelijk de volgende dag niet meer zo belangrijk, waardoor je opnieuw op zoek gaat naar iets dat wel voldoening en vreugde geeft.

 

Het leven is totaal

 

Leef je leven in zijn geheel. Er zijn momenten van geluk en er zijn er van lijden. Doorleef ze beiden: je kan niet kiezen. Geniet van beiden. Accepteer je lot: dan ga je je niet vastklampen aan iets. Lijden en geluk zijn tegendelen. Kiezen is verliezen: dus kies niet: aanvaard!

Nadat je de hoogste berg beklommen hebt volgt er een diep dal: hoe hoger de berg, hoe dieper het dal.

Zonder keuzes word je je bewust van jezelf. Het gaat niet om de berg of het dal, maar jij die stap na stap klimt of daalt. Dan hoef je je ook geen zorgen te maken. De omstandigheden zijn er, je geniet ervan, je beleeft het moment en je maakt dit bewust mee.

Als je constant in gelukkige en gemakkelijke omstandigheden geleefd hebt, mis je de volheid van het leven: pijn en lijden louteren een mens.

Lijden maakt je heel, door pijn kom je tot ontwikkeling.

Het omgekeerde is ook waar: enkel lijden, kommer en kwel stompen een mens af. Er is geen strijd, geen uitdaging: het leven stroomt niet.

 

 

 

 

Beiden zijn dus nodig omdat je leven zich enkel tussen geluk en lijden afspeelt. Beiden zijn goed en elk heeft zijn eigen dimensie, maar vormen samen één geheel.

 

 

 

 

 

Wanneer je dit beseft, kies je niet meer.

Wat zich “hier en nu” voordoet is de realiteit. Je bent er een getuige van en je geniet ervan. Je keuzeloosheid wordt je gelukzaligheid.

Het is niet het tegengestelde van lijden: maar een staat van zijn, die je met alles kan verbinden: óók met lijden.

 

Lijden komt en gaat

 

Het is zoals bij in- en uitademen: het komt en gaat. Jij blijft jezelf tussen twee ademhalingen in. Het brengt je niet van je stuk. Je kan je lijden niet van je afschuiven. Als lijden je niet raakt, blijf je in evenwicht: omdat je op dat moment niet voor geluk kiest. Lijden is deel van het leven. Door bewustwording zie je dat lijden om je heen is, maar het gebeurt niet met jou!

Herinner jij je de deuk in je auto nog: je bent de eigenaar van de auto, maar je bent de deuk niet: je kijkt ernaar. Gelijk wat er je in het leven overkomt, ‘t overkomt niet jou: je kan buiten schot blijven.

Je kijkt naar lijden en geluk: het gebeurt buiten jou. Een moment dat voorbij is kan nooit herhaald worden. Het is voorgoed voorbij. Je kan eenzelfde ervaring nooit een tweede keer meemaken. Enkel als je getuige bent, blijft je bewustzijn intact.

Als je je vastklampt aan de beweging rondom jou, word je meegesleurd.

Kom je in een kolkende rivier terecht, ben je hopeloos verloren.

Kijk je vanop de brug naar dezelfde rivier, blijf je perfect in evenwicht en ervaar je gelukzaligheid. Doorleef elk moment van je leven, zoals het zich minuut na minuut aandient.

 

 

Via deze link kan je contact met me opnemen, indien je persoonlijk gecoacht wenst te worden.

De macht van de gewoonte … hoe vaak betrap je jezelf op deze uitspraak? Je doet iets onbewust, vanuit een automatisme en je staat er gewoon niet bij stil.

 

 

Je leven vliegt aan je voorbij op ‘automatische piloot’.

Of zoals H. Voortman eens zei: “de wagen van de tijd heeft geen rem en geen achteruit”

 

 

Schijnbaar ben je weerloos overgeleverd aan dingen buiten jou en je wordt geleefd. Je wil grip op de omstandigheden krijgen. Je beseft niet hoe de macht van de gewoonte je in zijn greep heeft. Het lijkt wel een vloek. Je bent gedoemd om steeds weer volgens éénzelfde manier te handelen: het is sterker dan jezelf.

Het bepaalt je leven, doen en laten. En spijt komt altijd één dag te laat!

In de twee vorige blogs, nam ik je mee op een trip in je hersenen.

Ik liet je zien wat er daar in die bovenkamer van jou allemaal gebeurt wanneer jij bepaalde gedachten “denkt”, dan begrijp je dat je deze vloek kan keren.

 

 

 

 

De macht van de gewoonte kan een zegen worden, als jij dat wil!!!

 

 

 

 

Je hebt bepaalde gewoonten zelf tot stand gebracht: oefening baart kunst, óók in het negatieve. Door aanvankelijk, in het verleden, steeds dezelfde gedachten toe te laten, waardoor een ervaring ontstaan is, met het bijpassend gevoel, heb je eigenlijk oersterke verbindingen gemaakt in je hersenen. Zoals bij diep ingesleten groeven van een aarden wandelpad, moet je moeite doen om er niet steeds in te glijden. Het oude vertrouwde is zó uitnodigend. Deze denkwijze heeft je beperkingen opgelegd.

Wanneer je beseft dat jij de gevangene bent van je eigen gedachten en welke de macht van de gewoonte is, kan je je bevrijden. Niemand kan dit voor jou doen. Het is je eigen verantwoordelijkheid.

 

Laat de macht van de gewoonte in je voordeel werken.

 

Zoals je moeiteloos steeds weerkerende handelingen verrichtte, vanuit hersenverbindingen die je zelf tot stand hebt gebracht, is ook het omgekeerde mogelijk.

Jij hebt de vrije keuze, om te denken wat je wil!

Is het zo stilaan duidelijk aan het worden???

Eén enkele gedachte kan een lawine effect teweeg brengen. Het kan de toegang versperren tot oude ingebakken overtuigingen, waardoor je wel de andere kant op móet. Je kan dan onmogelijk in je oude denken verder, waardoor je je verleden de rug kan toekeren.

 

 

Herschrijf het script van je eigen leven.

Om deze nieuwe werkelijkheid naar je toe te halen, moet je wel je één en ander herinneren. Enkel jij brengt veranderingen teweeg in je hersenen. Jij maakt nieuwe verbindingen of houdt oude in stand. Jij bepaalt je lot! Gevoelens zijn de gevolgen van ervaringen.

Je kan je dingen inbeelden, ja toch?

Normaal ben je in staat om je iets concreets voor de geest te halen en hoe dit er dan in het echt zou uitzien. Beeld je maar eens iets in: een fijne gedachte over iets dat je graag werkelijkheid ziet worden.

Ga in het verhaal op en kijk welke keuze je daar bij maakt, welke ervaring daaruit voortvloeit en welk gevoel het je oplevert. Doorleef het goede gevoel dat deze gedachtegang met zich meebrengt: blijheid, dankbaarheid, enthousiasme …

Doorleef het nú!!! Je moet emotioneel in het nieuwe verhaal opgaan!

 

Je leidt je onderbewustzijn om de tuin,

 

want je hersenen en je lichaam kunnen het onderscheid niet maken tussen fantasie en werkelijkheid. Het lichaam (je buik) gelooft dat het zich nú voltrekt, want het voelt zo écht en heerlijk aan. Op dat moment leg je nieuwe draden in je hersenen. Eén keer is niet genoeg: je wil toch niet dat je leven “aan een zijden draadje hangt.”

 

 

 

Herhaling is daarom een must! Wil je die nieuwe informatie verstevigen, moet je constant volharden in dat nieuwe denken. Van daaruit ga je je anders gedragen. Het moet een gewoontehandeling worden.

Net zoals je een virtuoos was in je oude gedragspatroon, kan je het nu ombuigen tot een zegen.

 

 

De resultaten zullen niet uitblijven.

De veranderingen die jij door je denken teweeg brengt zijn wetenschappelijk bewezen. Mensen zeggen vaak: ”het zit in mijn genen.”

Het zàt erin, maar het kan veranderen, wanneer jij dat wil.

Neem even een eeneiige tweeling. Ze zijn volkomen identiek. Ze zouden dus hun heel leven lang hetzelfde moeten zijn en blijven.

Niets echter is minder waar.

Het basismateriaal is hetzelfde, maar niet het eindresultaat.

Neem een blok klei, verdeel hem in twee gelijke stukken en geef ze uit handen. Het afgewerkt product zal enorm van elkaar verschillen.

Het denken, de omgeving, bepaalde situaties maken veranderingen mogelijk tot op het genetisch vlak, waardoor zelfs de celstructuur verandert.

De betekenis die jij aan je ervaringen toekent, jouw overtuiging is doorslaggevend.

Stap bewust uit je oude denkpatroon om vernieuwing mogelijk te maken.

Stop met constant dingen uit het verleden aan te halen: bij iedere gelegenheid doe je je verhaal opnieuw, zo houd je het oude in stand. Je rugpijn blijft, je migraine zit klaar om weer toe te slaan bij de minste stresssituatie, je knieën knikken en je heupen hebben hun beste tijd gehad … maar je bent nog te jong voor “een nieuwe heup.”

 

Een gezond lichaam enkel door je gedachten

 

Stel: je hebt één of andere hinderlijke kwaal.

Tot nu toe heb je steeds vanuit het verleden aan dit ongemak terug gedacht en het daardoor in stand gehouden. Je doorleeft in het heden de pijn van het verleden … en morgen zal niet anders zijn!

Het wordt een heel ander verhaal wanneer je zou denken: “hoe zou het zijn om zonder deze pijn of beperking te leven?”

Opeens wordt het in je hersenen een totaal ander verhaal: er is een intentie en er komt een mentaal beeld van een gezond iemand. Een positieve impuls komt binnen waardoor er nieuwe verbindingen gemaakt worden. De hersenen gaan creatief aan de slag. De verandering is ingezet.

 

 

Versterk jij nu dit verlangen om gezond te zijn door herhaling, wordt het aanvankelijk “zijden draadje ” een stevige draad die heel wat weerstand kan hebben. De macht van de gewoonte is in positieve zin werkelijkheid geworden.

 

 

Het hele proces moet doorlopen worden: de gedachte, de keuze, de ervaring, het gevoel en vandaar de nieuwe gedachte: denken en voelen, voelen en denken.

Hoe dieper de beleving, hoe krachtiger de impuls. Je moet het resultaat van je denken als het ware omarmen, koesteren, in de watten leggen. Geloof kan bergen verzetten. Leef in de realiteit dat wat je denkt, zich nu al voltrokken heeft. Dan wordt het schijnbaar onmogelijke waar!

 

 

Via deze link kan je me bereiken, indien je persoonlijk gecoacht wil worden.

De kracht van de gedachten is ongekend in het dagelijkse leven. Je staat er niet bij stil welke invloed gedachten hebben op alles wat je doet en wie je bent.

 

 

 

 

Onze hersenen zijn het brein achter alles. Vandaar vertrekt elke impuls tot denken en handelen. Ze zijn een zeer complex geheel met verschillende onderdelen, die elk een heel specifieke taak hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zoals in elk groot bedrijf heb je een hiërarchie.  Bovenaan zit de directeur-generaal, wat lager op de denkbeeldige “de ladder”: de onderdirecteurs en naar gelang de bekwaamheid en de aard van de functie alle werknemers daar netjes onder.

 

 

 

Wat je waarschijnlijk niet beseft, is dat jij met je “ego” op het hoogste niveau zit!!! Doordat je je niet bewust bent van de kracht van de gedachten, geef je haast alles uit handen. Je merkt dat je leven zijn gangetje gaat, je leeft als het ware op automatische piloot.

 

Automatisme

 

Honderden dingen doe je per dag zonder erbij na te denken. Het verloopt feilloos. Je denkt elke ochtend hetzelfde waardoor je een bepaalde keuze maakt.

‘s Ochtends sta je op, gaat naar de badkamer, waar alles een ritueel is: je poetst je tanden op dezelfde manier, je kamt je haar op dezelfde manier. De ene handeling volgt na de andere. Voor je ontbijt zet je je elke dag op dezelfde stoel, je houdt de kop koffie in dezelfde hand … Het rijden naar je werk langs dezelfde weg, daar dezelfde activiteiten met dezelfde mensen. De file om thuis te geraken, het avondeten maken, de kids, dezelfde huishoudelijke taken en neerploffen in dezelfde zetel voor je favorieten programma’s op tv. Klagen dat je zó moe bent en je rug toch zó pijn doet. Je bed in … om morgen nét hetzelfde programma af te werken!!!

Elke dag krijgen je hersenen dezelfde impulsen om tot actie over de gaan. Waarom zou je toch elke opdracht dagelijks opnieuw doorgeven, wanneer je deze kan opslaan en het automatisch doorgegeven kan worden?

Zoals je gisteren leefde, leef je vandaag en morgen zal het net hetzelfde zijn.

 

 

 

Door dit gedragspatroon steeds te herhalen worden er verbindingen gemaakt in je hersenen. Je kan dus schijnbaar niets aan de situatie veranderen. Het is een feit: jouw dag ziet er zó uit.

 

 

 

In blog nr. 37 leerde ik je hoe je een bepaald gedrag bij een fobie bewust kon loskoppelen: door de specifieke oogbeweging, waarbij je die verbindingskabel doorknipt.

Het is onbegonnen werk om op die manier al je gedragingen los te koppelen.

Het woord “bewustwording” is in mijn blogs al zo vaak gevallen.

Als je je bewust wordt van de kracht van de gedachten en je beseft dat jij de directeur-generaal bent van heel je bedrijf, kan jij beslissen hoe je leven verloopt!

Uit elke gedachte komt een keuze voort,

die leidt tot dezelfde handeling en gedraging

waardoor eenzelfde ervaring ontstaat,

die een bepaald gevoel met zich meebrengt

waardoor er opnieuw dezelfde gedachte komt …

 

Pas door het “weten” dat dit zó verloopt

kan verandering tot stand komen!!!

 

Blijf je dus je leven leven als een robot, draai je constant in een vicieuze cirkel en blijft je overkomen, wat je altijd overkwam. Door de steeds weerkerende handelingen voel jij je elke dag hetzelfde.

Omdat er geen veranderingen aangebracht worden, wordt gisteren je morgen … dus is je verleden in werkelijkheid je toekomst … Zéér voorspelbaar …

De kracht van de gedachten bestaat erin dat jij bewust anders gaat denken: het ligt enkel aan jou.

 

Conditionering

 

In blog nr.7 had ik het over Pavlov en zijnen hond!

Helaas zijn wij ook het slachtoffer van conditionering. Zoveel normen en waarden zijn met de moedermelk en de paplepel ingegeven. We worden erop gepakt, wanneer we er ons niet aan houden.

Door dit denken creëer je dezelfde hersenactiviteit die dezelfde verbindingsdraden (hersencircuits) activeert, waardoor dezelfde hersenchemie ontstaat die cruciaal werk verricht in alle onderdelen van je hersenen. Je lichaam blijft onveranderd: pijn blijft, stress hoopt zich op, je weet van geen hout meer pijlen te maken!

 

Jij kan dit veranderen

 

Daarvoor echter moet je uit je comfortzone komen en het oude vertrouwde durven loslaten.

Hoe???

 

Je huidige persoonlijkheid heeft je huidige persoonlijke realiteit gecreëerd, wat jij ‘je leven’ noemt: niemand anders!!!

Dàt betekent, dat wanneer jij een nieuw leven  wil, je ernstig moet gaan nadenken over de gedachten die je hebt gedacht en ze moet veranderen.

Je oude manier van denken, leverde je niet het gewenste resultaat op, dus:

benut de kracht van de gedachten:

waardoor je nieuwe keuzes gaat maken,

nieuwe activiteiten gaat ondernemen,

waardoor je nieuwe ervaringen gaat opdoen

die je een heel ander gevoel gaan geven.

 

Uit dat nieuwe gevoel spruit een kersverse gedachte voort die je persoonlijke realiteit gaat beïnvloeden.

Vóór je het doorhebt, bevind je je op een totaal andere weg!

Verlaat het oude pad. Geef nieuwe impulsen aan je hersenen zodat het raderwerk in je hoofd anders gaat werken.

Stop met gewoontehandelingen, die voortkomen uit je conditionering.

 

Je hersenen zijn je bondgenoot

 

Jij bepaalt wàt je denkt. Gedachten zijn vrij!

Je hersenen zijn in staat enorme hoeveelheden gegevens te verwerken en de binnengekomen informatie te verbinden met de zenuwcellen. Al het nieuwe dat je leert is dus telkens een nieuwe verbindingsdraad. Je kan je geheugen raadplegen, omdat er een langdurige verbinding is tussen de cellen.

Blijf je constant  hetzelfde denken, blijft de verbinding intact.

Ga je nu bewust constant nieuwe, positieve dingen denken, gebeurt er hetzelfde. Er worden nieuwe draden gelegd, waardoor jij verandert.

Binnen enkele luttele seconden kan je nieuwe verbindingen maken in je hersenen en deze in stand houden door herhaling. Leer nieuwe dingen, ga anders denken, waardoor je fantastische ervaringen opdoet. Zo stimuleer je nieuwe hersenactiviteiten enkel door je denken. Zie je nu welke de kracht van het denken is?

Als je vaak genoeg hetzelfde herhaalt wat je leerde, versterk je de verbindingsdraden (hersencircuit) die je volgende keer gaan helpen, om je het te herinneren.

Oefening baart kunst.

Blijf het nieuwe er in hameren.

Laat het oude vertrouwde los, het was een blok aan je been.

 

 

Via deze link kan je contact met me opnemen indien je persoonlijk gecoacht wenst te worden.

Gedachten zijn vrij … wordt gezegd! En … het is waar! Jij màg écht denken wat je wil, niemand houdt je tegen.

 

 

 

 

Ongelimiteerd en onbelemmerd kan je door het luchtruim van de gedachten vliegen.

 

 

 

 

 

Het lijkt wel of de hele wereld aan je voeten ligt. Wàt je ook denkt, je hoeft er aan niemand rekenschap van te geven of verantwoording af te leggen, niemand heeft commentaar, veroordeelt je, neemt je iets kwalijk! Héérlijk toch …

Maar waar je niet bij stilstaat is, dat elke gedachte met een welbepaald gevoel verbonden is.

In de vorige blogs kon je leren dat wanneer je een oordeel uitspreekt, er automatisch ergernis besteld èn feilloos geleverd wordt.

Wanneer je iets verwacht, komt er teleurstelling opzetten.

Meermaals heb ik herhaald dat niets of niemand je gelukkig of ongelukkig kon maken: enkel hoe jij daarover denkt, bepaalt wat het met je doet.

Niemand kan je iets aandoen: het is je eigen keuze: gedachten zijn vrij!!!

 

Een gedachte is een bestelbon.

 

Gevoelens hebben eigenlijk allemaal dezelfde waarde: ze zijn wat ze zijn.

Woede, haat, nijd, ergernis zijn even oké als dankbaarheid, blijheid, vriendelijkheid. Een gevoel dat je beleeft is gewoon van jou. Je zou kunnen zeggen dat gevoelens neutraal zijn. Niet goed  – niet slecht.

Maar … als je dat gevoel gaat ‘belichamen’ dan wordt het zichtbaar: je bent boos en voegt daar een actie aan toe: je gaat slaan, dan wordt het ingekleurd.

Je mag woedend zijn, maar je gaat niet stampvoeten. Ben je teleurgesteld, ga je niet verbaal verwijten. Je mag machteloos zijn, maar je gaat niet met servies smijten!

Een emotie is dus eigenlijk een ‘zichtbaar geworden’ gevoel. Dan zijn we niet goed bezig. Dan krijgt het een kleur, een waarde.

 

 Elke beleving is oké.

 

 

Telkens jij je zin begint met: ik ben … of: ik voel me … praat je over jezelf. Dàt is prima. Daar heeft niemand enige commentaar op te geven, maar hoeft zich ook niet aangevallen te voelen door jouw beleving.

 

 

Jouw gevoel is nooit de schuld van wat een andere daarbij denkt of ervaart.

Helaas maken veel mensen dit onderscheid niet. De verwijten zijn dan niet uit de lucht: “het zal weer wel allemáál mijn schuld zijn zeker!!!”

 

Niemand heeft schuld aan dat wat een ander beleeft!

De gedachte die iemand op dàt welbepaald moment heeft over een reële situatie, levert hem een gevoel op.

Dus niet de omstandigheid bepaalt wat je voelt, enkel wat jij daarover en daarvan denkt en gedachten zijn vrij.

Heel ons leven hebben we de schuld bij een ander gelegd:

• Een slechte jeugd gehad
• Misbruikt
• Een agressieve vader
• Een slecht huwelijk
• Moeilijke kinderen
• Geldnood
• …
• …

Zolang we zó blijven denken, zijn we de speelbal van anderen. We zitten er constant met ons vel tussen.

 

Word een getuige

 

 

Een getuige is een toeschouwer. Hij is neutraal. Hij kijkt naar iets. Wat gebeurd is, is eigenlijk de-ver-van-mijn-bed-show. Hij blijft objectief. Het komt niet binnen, raakt hem niet. Vandaar dat niets hem uit zijn evenwicht haalt.

 

 

Ga eens na bij jezelf hoe vaak je problemen van een ander tracht op te lossen. Je geeft je mening, je standpunt … je vereenzelvigt je haast met de situatie.

De uitdrukking: “bemoei je er niet mee, het zijn je zaken niet” kan grof en onbeleefd overkomen.

Maar eigenlijk is het wel juist. Je hebt genoeg aan je eigen leven, zonder dat je nog eens goede raad gaat uitdelen aan anderen. Voor een ander is het meestal heel duidelijk hoe iets moet afgehandeld worden: “de beste stuurlui staan aan wal”.

Maar niet enkel goede raad geven, is uit den boze, maar ook je zorgen maken wat anderen van jou denken!!!

Een bepaald gebeuren gaat zo zijn eigen leven leiden en neemt ongeziene proporties aan. Je voelt je rot, ellendig, je zit aan het eind van je draad, je kan niet meer …

 

Slechts twee soorten gedachten

 

Elk gevoel is neutraal, leerde je net! Het is maar wat het is: jij hebt er bewust voor gekozen. Maar gedachten zijn niet neutraal: er zijn positieve gedachten of negatieve. Daartussen is niets anders: half om half bestaat niet. Het is het éne of het andere.

 

 

Je bent een zwartkijker of je ziet het leven door een roze bril.

                                       Je bent optimistisch of pessimistisch.

 

Dus de aard van de gedachte roept een gevoel op. Jij mag bepalen hoe je denkt over iets: gedachten zijn vrij.

Het grappige is dat alle gevoelens hetzelfde koetswerk of carrosserie bezitten. Uiterlijk is er geen verschil, maar binnenin zit een verschillende motor.

In je ene hand heb je ‘Duracell’  batterijen en in de andere dezelfde grootte en vorm van ‘de witte producten’.

Schijnbaar zijn ze volledig hetzelfde: maar in de eerste zit veel méér kracht, ze gaan langer mee.

Zo is het ook met de gevoelens: er zijn er waarvan je een boost krijgt, waarmee je op vleugels of kousenvoeten door het leven gaat. Anderen sleuren je door de dag, je bent blij dat je de avond weer gehaald hebt.

Wanneer jij positieve gedachten produceert, krijg je de bijpassende gevoelens: de boost. Je kan het leven aan!!!

Alles draait dus enkel rond de keuze van je gedachten in die bepaalde situatie. Dus gedachten zijn vrij, maar er hangt een touwtje aan vast met een welbepaald gevoel.

 

Draai je denken

 

Gelukkig zijn hangt dus enkel van jou af!

Je kan nooit iemand of iets de schuld geven van wat jij nú beleeft. Daarom is het zo belangrijk dat je weet waarom je vaak opgezadeld zit met een hoop zwaarte, die bij wijle soms zelfs op je adem trapt.

Herhaaldelijk vertelde ik dat niemand je iets kan aandoen, je bent nooit het slachtoffer van een situatie: jij laat het toe gewoon door dààrover negatief te denken.

Besef je nu over welke immense kracht je beschikt om je leven de goede kant op laten te gaan? Om een zielsgelukkig mens te zijn onder alle omstandigheden van je leven?

 

Je hebt nu stof tot nadenken!

Hoe de wind ook staat in je leven: jij bepaalt welke kant je uitgaat.

“Niet de wind, maar de zeilen kan je naar je hand zetten”

“De golven kan je niet beheersen, maar je kan leren surfen”

 

 

Via deze link kan je me bereiken indien je persoonlijk gecoacht wil worden.

 

Hier en nu … je hoort tegenwoordig haast niets anders meer: je moet hier en nu leven om gelukkig te zijn.

 

 

 

Het huidige moment beleven blijkt niet altijd een evidentie te zijn. Het probleem is dat we ons niet bewust zijn op welk punt we lineair onze tijdslijn beleven.

 

 

 

 

 

Een leven verloopt lineair: op een lijn. Die lijn die begint in het verre verleden, gaat onopgemerkt over in het huidige moment en zo naar de toekomst. Dat stuk heeft zich aan ons nog niet geopenbaard en blijft dus geheim en onbekend. Deze toekomst is voor velen een bron van nieuwsgierigheid, mogelijk zorg, angst, onzekerheid.

Iets waar de meesten onder ons het moeilijk mee hebben.

 

 

 

We willen zo graag grip hebben op de gebeurtenissen, de teugels zelf in de hand hebben … zelf kunnen bepalen wat ons overkomt en welke richting het moet uitgaan …

 

 

 

Helaas kan dit niet. We hebben enkel het huidige moment waar we bewuste keuzes kunnen maken. Mensen realiseren zich dit te weinig.

Ze leven constant in het verleden of maken zich onnodig zorgen over de toekomst. Geen van beiden deugd.

Het is: óf … òf      nooit     én … èn!!!

 

Er bestaat enkel een “NU-moment”

 

Zet je eens even rustig in de zetel, nadat je de volgende opdracht gelezen hebt:

Concentreer je nu op jezelf.

Je zit heel ontspannen in je zetel. Op dit eigenste moment, los van de omstandigheden, los van de buitenwereld, rustig, eventueel met een drankje naar keuze en de mogelijkheid om nu nieuwe inzichten op te doen, niemand die je stoort of opeist, ben jij nu gelukkig?

Het antwoord móet ja zijn!

Je bent niet geketend, geboeid, niemand wurgt je, je hebt de vrijheid om op te staan uit je zetel …

Zou ik het je nu drie keer na mekaar vragen, bleef je “ja” zeggen.

Waarom ben je dan niet altijd gelukkig??? Ik heb niets aan je leven veranderd en toch zeg je waarheidsgetrouw ja.

Ik heb je heel bewust in het hier en het nu gebracht. Op dit moment is er niets dat je ongelukkig maakt. We beschikken enkel maar over nù-kes. Elk nu-moment rijgt zich aan elkaar als parels van een halssnoer. De nu-momenten worden minuten, dagen, weken, maanden, jaren, een heel mensenleven lang.

 

 

Er is maar één levensenergie en die kan je maar op één moment gebruiken. Je kan je hele leven maar be-leven in één enkel ogenblik: het nu-moment. Er is niets anders!!! Dàt moment bevindt zich in het hier en nu.

Het grote probleem is dat je je zelden in dàt moment bevindt: je zit met je gedachten in het verleden of je maakt je al onnodig zorgen over de toekomst. Zit je te denken aan wat gebeurde of denk je aan wat zou kunnen gebeuren, kan je onmogelijk in het hier en het nu zijn.

Je sleurt je verleden dan in je rugzak mee en deze belet je om vrij en onbelast te genieten van het nu. Of je stopt al je energie in het zorgen maken voor iets dat misschien héél anders zal lopen dan waar jij bang voor was en daardoor word je leeggehaald.

 

Waar bevind je je op je levenslijn?

 

Dus in het hier en nu leven betekent gewoon: je bewust zijn van waar je nu mee bezig bent. Is er iets dat je nu belet om gelukkig te zijn? Neen!!!!

Alles wat vroeger gebeurde speelt zich steeds opnieuw op je netvlies af. Dit bedoelde ik dus met puin ruimen (blog nr. 36)  Je kan alleen maar leren uit wat je overkwam. Geef het de plaats die het maar heeft en sleur de zwaarte van de emotie niet met je mee. Het is een blok aan je been.

De toekomst moet nog komen. Lig dus nu al niet wakker van het zorgen maken om wat er misschien zal komen. Mogelijk komt het nooit en heb je jezelf weken, maanden elke vreugde van het nu-moment ontnomen.

Aan je verleden kan je niets meer veranderen.

De toekomst mag je mee bepalen door de keuzes die je nu maakt.

 

Een aanrader …

 

 Louise Hay  geeft het zo prachtig weer in haar boek Leef nu:

 

Het moment van macht

is altijd het  huidige moment.

Dit moment is het enige dat we hebben.

Wat we nu besluiten te denken, te geloven en te zeggen

creëert de ervaringen van morgen, die van volgende week, die van volgend jaar, enz.

Als we ons nu, op dit moment,

op onze gedachten richten en op de dingen die we geloven

en we kiezen die gedachten met zorg en liefde,

zoals we een cadeau voor een goede vriend zouden uitzoeken,

dan hebben we de macht

om onze eigen koers te varen in het leven.

Als je je op het verleden richt,

heb je weinig energie over voor het huidige moment.

Als je je op de toekomst richt, leef je in een droom.

 

Het enige moment dat werkelijk bestaat,

is het huidige.

 

Dit is het moment

waarop je begint met je veranderingsproces!

 

 

 

Jouw inspraak

 

Gevoelens heb je niet in de hand, gedachten wél.

Enkel dàt waar jij aan denkt, kan je ook (opnieuw) beleven via een gevoel.

 

 

 

Je bestelbon.

Wat je online bestelt, wordt feilloos bij je thuis geleverd.

 

 

 

 

Het is maar hóe je aan iets denkt, waardoor er rechtevenredig een gevoel oproepen wordt. Als je dus steeds positief aan iets denkt, ook al is/was het niet zo leuk, kan je hier en nu gelukkig zijn.

 

Enkel jij bepaalt wat er geleverd wordt uit het hele pakket gevoelens. Ze zijn allemaal aanwezig: zoals in een magazijn, waar alles beschikbaar is. De magazijnier haalt maar dàt uit het rek, wat op de bestelbon vermeld staat.

 

Dus iemand of iets buiten jezelf kan je nooit ongelukkig maken!!!

 

In elke omstandigheid van je leven heb jij de teugels in de hand, kan je je leven die richtig uitsturen, die je gelukkig maakt.

Daarvoor is wel vereist dat je stopt met de zielepoot uit te hangen, dat je je blijft wentelen in je slachtofferrol, het “arme-ikjes”- gedrag.

Ik stel vast dat sommige mensen zo graag willen dat een ander zich er wel degelijk van bewust is, hoe erg ze het hebben in het leven …

 

Leven in het hier en nu is dus enkel een keuze van jezelf!

Waarvoor kies jij? De kracht van positief denken blijft geldig!!!

 

 

Via deze link kan je me persoonlijk bereiken indien je persoonlijk gecoacht wilt worden.