Het geheim van een gelukkig leven (100)

Het geheim waarom de ene mens gelukkig is en de andere zielsongelukkig, wordt hier onthuld.

Is het “Lot” dan zo oneerlijk? Gunt het de ene zijn geluk en de andere niet?

Of heeft het er helemaal niets mee te maken?

Het staat in de sterren geschreven

Als dàt waar is, is je leven eigenlijk geprogrammeerd om zó geleefd te worden zoals het voorzien is …

Je moet dan de omstandigheden lijdzaam ondergaan. Je hebt niets “in de pap te brokken”.

Dus zal je maar geluk hebben wanneer je wiegje op de juiste plaats staat, onder de juiste omstandigheden, omringt door aardige, begripvolle ouders.

Elk kind heeft toch recht op een gelukkig leven, of niet?

Als je echter naar het wereldnieuws kijkt, kan je je afvragen in wat voor een wereld we leven? Onze wereld is ver van rooskleurig. Je wil het niet weten wat mensen elkaar kunnen aandoen, wat kinderen aangedaan wordt, vrouwen, de zwakken in de maatschappij …

En ook voor hen “staat het in de sterren geschreven”.

Klopt het gezegde dan wel? Het lijkt zo onrechtvaardig: géén inspraak hebben, machteloos zijn. Het overkomt je allemaal.

Zijn er bevoorrechten en benadeelden?

De ene lijkt alles te hebben en de andere niets.

Anders kijken

Wanneer je anders gaat kijken, zie je een groter geheel. Het is niet altijd wat het lijkt.

Het geheim wordt onthuld als je de samenhang van de dingen gaat zien.

“Het Lot” pest niet!

Het Lot reikt groeikansen aan. Er moeten reële omstandigheden zijn om weerstand te ervaren. Zonder hindernissen ga je moeiteloos door het leven. Niets is een belemmering. Je gaat als het ware met vleugels en op kousenvoeten door het leven. Dat is natuurlijk mooi meegenomen en voelt fijn aan. En het wordt elke mens gegund.

Als de momenteel 7,7 miljard mensen op deze aarde gelukkig zouden zijn en in harmonie met elkaar zouden leven, zouden er geen groeikansen zijn. Als alles eerlijk verdeeld zou zijn: geld, water, voedsel, woongelegenheid … was het een hemel op aarde.

De hemel is vaak ver te zoeken.

Zoveel mensen moeten knokken om een stukje hemel te mogen ervaren. Ze verliezen de strijd: overmacht verplettert hen, ze delven het onderspit.

De zin van de strijd

In meerdere van mijn vorige blogs heb ik het herhaaldelijk gehad over ziek-zijn, lichaamstaal, die gewoon een signaal is om terug in evenwicht te komen. Het een uitnodiging om je gevoelens – onder alle omstandigheden – in balans te krijgen. Het draait allemaal om beleving. Bewustwording ligt aan de basis. Het weten van het “waarom” is het geheim van een gelukkig leven.

Waarom overkomt mij dit?

Geloof het of niet … je kan niet in één leven van alles het “waarom” achterhalen. Ben je hardleers, heb je meerdere oefeningen nodig om iets onder de knie te krijgen. Het Lot echter is zo geduldig om steeds maar opnieuw het oefenmateriaal op een gouden schaaltje met een rode strik er omheen aan te bieden: dit zólang tot je de leerstof beheerst. Eens geleerd, heb je geen oefening meer nodig; je kàn het.

Je moet zolang leren fietsen, tot je plots het evenwicht gevonden hebt. Je verliest dit nooit meer.

Je kan maar één keer leren zwemmen. Je kan het na 10, 20 jaar nog!

Zo is het ook met de levenslessen die je moet leren.

De omstandigheden worden aangeboden. Maar jij hebt de vrije wil om ermee leren om te gaan of niet. Het geheim bestaat er niet in dat je weet hoe je de hindernissen kan verbannen uit je leven, maar wel hoe jij ernaar kijkt. Welke kennis en inzichten doe je op, wat leer je eruit. Het geheim is dat je moet toepassen wat je leerde. Gewoon doen!

Hoe vaak zeggen mensen: “Ja, ik wéét het allemaal”.

Maar wat doen ze met hun “weten”? Telkens opnieuw maken ze dezelfde fouten en gaan dan klagen dat het hen wéér overkomen is.

Zet je kennis in praktijk om!

Durf je grenzen aangeven, durf eens vaker “neen” zeggen, kom op voor jezelf. Maak je los van oude ingebakken overtuigingen. Durf je rugzak leegmaken: de nodeloze ballast die je maar blijft meezeulen. Vergeet de bittere omstandigheden van je leven: het was slechts het didactisch materiaal dat nodig was om de inzichten te verwerven.

De juf op school nam bv. appels om te leren rekenen: één appel + nog één appel: zijn er dus twee. Om breuken te leren sneed ze de appel in stukjes … weet je nog?

Wat hou jij eraan over? De appels of het inzicht???

Inzicht weegt niet zwaar.

Dit is het geheim: elke mens heeft meerdere dingen te leren. Het is een lange weg om te komen tot onvoorwaardelijke liefde: liefde die de mens in staat stelt, de andere te laten zijn wie hij is, hem niet te willen veranderen, hem naar zijn hand zetten.

Maar hij moet wel jouw grenzen respecteren. 

Het zijn grenzen die jij duidelijk te kennen geeft én bewaakt en consequent te werk gaat wanneer deze overschreden worden.

Dit vraagt oefening en bewustwording.

Hoe reageer jij op de omstandigheden van je leven?

Onderga je of heb je een positieve houding? Mogelijk zijn er momenten waarop je nog niet kan reageren … als kind, in een onmenselijke situatie, in een cultuur die zinloze wetten voorschrijft, maar de inzichten neem je onbewust mee. Ze worden opgeslagen om in een later stadium te gebruiken.

Het Universum registreert elke gedachte, elke ervaring, elke toepassing. Niets gaat verloren.

Daarom krijg je ook “déjà-vu’s”: dit zijn onbewuste herinneringen van situaties, plaatsen, contacten, die er ooit geweest zijn. Je hebt het al eens een keertje meegemaakt, je bent ooit al eens op die plaatsen geweest, je ontmoette ooit die mensen.

Alles wat er gebeurt in leven heeft zin.

Om te zorgen dat je op je juiste manier in het leven kan staan, moet je enkele dingen indachtig zijn.

Alle gevoelens zijn oké.

Maar je mag ze niet gebruiken als:

 – een visakaart.

d.w.z. je inzet voor iets of iemand niet in de weegschaal leggen om iets te bereiken: zie eens wat ik allemaal voor je gedaan heb …

– als een chantagemiddel.

d.w.z. dreigen met sancties als iemand iets nog eens doet of weigert te doen.

– iemand schuldgevoelens geven.

d.w.z. niemand opzadelen met schuldgevoelens: dat de andere de oorzaak, de reden is waarom jij je nu zo voelt.

– géén oordeel.

d.w.z.  dat je gewoon iets vaststelt. Dan ga je je nooit ergeren aan iets: je zit er niet met je vel tussen. Je neemt afstand.

– geen verwachtingen.

d.w.z. dat je er niet vanuit gaat dat de andere weet wat je nu graag zou hebben. Doe je mond open en praat!!! Anders ben jij teleurgesteld.

Ergernis, teleurstelling en machteloosheid leggen je lam. Voorkom dat je deze drie gevoelens toelaat.

Praten, vaststellen en bewuste keuzes maken zijn het geheim van een gelukkig leven.

Glimlach onder alle omstandigheden en je kan “de bewuste knop” omdraaien.

Het geheim … hanteer de sleutel en open de weg naar echt gelukkig zijn!

Via deze link www.agape.be kan je me bereiken voor persoonlijke hulp

Dit is voorlopig de laatste blog.