Gedachten zijn vrij … echter niet zonder gevolgen (42)
Gedachten zijn vrij … wordt gezegd! En … het is waar! Jij màg écht denken wat je wil, niemand houdt je tegen.
Ongelimiteerd en onbelemmerd kan je door het luchtruim van de gedachten vliegen.
Het lijkt wel of de hele wereld aan je voeten ligt. Wàt je ook denkt, je hoeft er aan niemand rekenschap van te geven of verantwoording af te leggen, niemand heeft commentaar, veroordeelt je, neemt je iets kwalijk! Héérlijk toch …
Maar waar je niet bij stilstaat is, dat elke gedachte met een welbepaald gevoel verbonden is.
In de vorige blogs kon je leren dat wanneer je een oordeel uitspreekt, er automatisch ergernis besteld èn feilloos geleverd wordt.
Wanneer je iets verwacht, komt er teleurstelling opzetten.
Meermaals heb ik herhaald dat niets of niemand je gelukkig of ongelukkig kon maken: enkel hoe jij daarover denkt, bepaalt wat het met je doet.
Niemand kan je iets aandoen: het is je eigen keuze: gedachten zijn vrij!!!
Een gedachte is een bestelbon. |
Gevoelens hebben eigenlijk allemaal dezelfde waarde: ze zijn wat ze zijn.
Woede, haat, nijd, ergernis zijn even oké als dankbaarheid, blijheid, vriendelijkheid. Een gevoel dat je beleeft is gewoon van jou. Je zou kunnen zeggen dat gevoelens neutraal zijn. Niet goed – niet slecht.
Maar … als je dat gevoel gaat ‘belichamen’ dan wordt het zichtbaar: je bent boos en voegt daar een actie aan toe: je gaat slaan, dan wordt het ingekleurd.
Je mag woedend zijn, maar je gaat niet stampvoeten. Ben je teleurgesteld, ga je niet verbaal verwijten. Je mag machteloos zijn, maar je gaat niet met servies smijten!
Een emotie is dus eigenlijk een ‘zichtbaar geworden’ gevoel. Dan zijn we niet goed bezig. Dan krijgt het een kleur, een waarde.
Elke beleving is oké.
Telkens jij je zin begint met: ik ben … of: ik voel me … praat je over jezelf. Dàt is prima. Daar heeft niemand enige commentaar op te geven, maar hoeft zich ook niet aangevallen te voelen door jouw beleving.
Jouw gevoel is nooit de schuld van wat een andere daarbij denkt of ervaart.
Helaas maken veel mensen dit onderscheid niet. De verwijten zijn dan niet uit de lucht: “het zal weer wel allemáál mijn schuld zijn zeker!!!”
Niemand heeft schuld aan dat wat een ander beleeft!
De gedachte die iemand op dàt welbepaald moment heeft over een reële situatie, levert hem een gevoel op.
Dus niet de omstandigheid bepaalt wat je voelt, enkel wat jij daarover en daarvan denkt en gedachten zijn vrij.
Heel ons leven hebben we de schuld bij een ander gelegd:
- Een slechte jeugd gehad
- Misbruikt
- Een agressieve vader
- Een slecht huwelijk
- Moeilijke kinderen
- Geldnood
- …
- …
Zolang we zó blijven denken, zijn we de speelbal van anderen. We zitten er constant met ons vel tussen.
Word een getuige |
Een getuige is een toeschouwer. Hij is neutraal. Hij kijkt naar iets. Wat gebeurd is, is eigenlijk de-ver-van-mijn-bed-show. Hij blijft objectief. Het komt niet binnen, raakt hem niet. Vandaar dat niets hem uit zijn evenwicht haalt.
Ga eens na bij jezelf hoe vaak je problemen van een ander tracht op te lossen. Je geeft je mening, je standpunt … je vereenzelvigt je haast met de situatie.
De uitdrukking: “bemoei je er niet mee, het zijn je zaken niet” kan grof en onbeleefd overkomen.
Maar eigenlijk is het wel juist. Je hebt genoeg aan je eigen leven, zonder dat je nog eens goede raad gaat uitdelen aan anderen. Voor een ander is het meestal heel duidelijk hoe iets moet afgehandeld worden: “de beste stuurlui staan aan wal”.
Maar niet enkel goede raad geven, is uit den boze, maar ook je zorgen maken wat anderen van jou denken!!!
Een bepaald gebeuren gaat zo zijn eigen leven leiden en neemt ongeziene proporties aan. Je voelt je rot, ellendig, je zit aan het eind van je draad, je kan niet meer …
Slechts twee soorten gedachten |
Elk gevoel is neutraal, leerde je net! Het is maar wat het is: jij hebt er bewust voor gekozen. Maar gedachten zijn niet neutraal: er zijn positieve gedachten of negatieve. Daartussen is niets anders: half om half bestaat niet. Het is het éne of het andere.
Je bent een zwartkijker of je ziet het leven door een roze bril.
Je bent optimistisch of pessimistisch.
Dus de aard van de gedachte roept een gevoel op. Jij mag bepalen hoe je denkt over iets: gedachten zijn vrij.
Het grappige is dat alle gevoelens hetzelfde koetswerk of carrosserie bezitten. Uiterlijk is er geen verschil, maar binnenin zit een verschillende motor.
In je ene hand heb je ‘Duracell’ batterijen en in de andere dezelfde grootte en vorm van ‘de witte producten’.
Schijnbaar zijn ze volledig hetzelfde: maar in de eerste zit veel méér kracht, ze gaan langer mee.
Zo is het ook met de gevoelens: er zijn er waarvan je een boost krijgt, waarmee je op vleugels of kousenvoeten door het leven gaat. Anderen sleuren je door de dag, je bent blij dat je de avond weer gehaald hebt.
Wanneer jij positieve gedachten produceert, krijg je de bijpassende gevoelens: de boost. Je kan het leven aan!!!
Alles draait dus enkel rond de keuze van je gedachten in die bepaalde situatie. Dus gedachten zijn vrij, maar er hangt een touwtje aan vast met een welbepaald gevoel.
Draai je denken |
Gelukkig zijn hangt dus enkel van jou af!
Je kan nooit iemand of iets de schuld geven van wat jij nú beleeft. Daarom is het zo belangrijk dat je weet waarom je vaak opgezadeld zit met een hoop zwaarte, die bij wijle soms zelfs op je adem trapt.
Herhaaldelijk vertelde ik dat niemand je iets kan aandoen, je bent nooit het slachtoffer van een situatie: jij laat het toe gewoon door dààrover negatief te denken.
Besef je nu over welke immense kracht je beschikt om je leven de goede kant op laten te gaan? Om een zielsgelukkig mens te zijn onder alle omstandigheden van je leven?
Je hebt nu stof tot nadenken!
Hoe de wind ook staat in je leven: jij bepaalt welke kant je uitgaat.
“Niet de wind, maar de zeilen kan je naar je hand zetten”
“De golven kan je niet beheersen, maar je kan leren surfen”
Via deze link kan je me bereiken indien je persoonlijk gecoacht wil worden.